In onze serie ‘Monumentje’ brengen lezers een ode aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Vandaag gedenkt Pauline Grootenboer- Wahlen (47) haar zus Mariska Wahlen, die 52 jaar werd.
Geschreven door Pauline Grootenboer- Wahlen, ter nagedachtenis aan haar zus Mariska Wahlen (26 november 1964 – 16 april 2017).
Lees ook
Anne Marijes dochter blies bellen op haar oma’s uitvaart: Als kusje naar de hemel
Nieuwsgierig en leergierig
Mijn oudste zus Mariska kon heel goed naar iemand luisteren en dan hele rake vragen stellen. Ze was heel nieuwsgierig en leergierig, ze verdiepte zich overal in. Maris hielp mensen graag zich verder te ontwikkelen. Ze genoot dan als ze vorderingen zag bij bijvoorbeeld collega’s. Ze was een heel blijmoedig persoon.
Bucketlist
Ze kreeg in 2009 de diagnose borstkanker. Ik weet nog dat ze belde met dat bericht, hoe verslagen zij klonk, maar tegelijkertijd ook flink; ze ging voor genezing. Helaas kreeg ze in die eerste onderzoeksperiode het ene na het andere slechte nieuws. De kanker zou ongeneeslijk zijn. Maris verdiepte zich in het zo goed mogelijk opkrikken van de weerstand, zo gezond mogelijk eten en leven en ze startte langzaam met het afwerken van haar bucketlist.
Pluk de dag
Reizen, concerten, of gewoon genieten op de camping: ‘pluk de dag’, ze heeft het gedaan. Steeds samen met haar grote liefde Esther en met haar vriendinnengroep. Ze heeft haar ziekte moedig gedragen, zoals ze zelf op haar Instagrampagina Moments By Maris zei: ‘My life is marked by cancer, mostly in positive ways‘. Op deze pagina deelde ze haar creativiteit, die zich uitte in meubels maken en fotografie.
Goed nieuws
Om de medische ellende die ze acht jaar lang voor haar kiezen kreeg, kan ik achteraf nog verdrietig zijn: een hartinfarct na de chemo en een verteerde heup waarvan het bot brak. Ze kreeg een nieuwe heup, ze revalideerde en ze liep weer. Ineens was er nog meer goed nieuws: de plekjes op haar botten zouden tóch geen uitzaaiingen zijn, maar verkleuringen. Mariska was een patiënt met genezingskansen.
Begin van het eind
Maar het bleek niet zo te mogen zijn; waar we al zo lang voor vreesden werd waarheid in de zomer van 2016. Haar lever was aangetast. Maris wist dat dit het begin was van het einde. Ze heeft er alles aan gedaan om het proces te remmen, en ze had maar één boodschap voor iedereen: geniet! Dat deed ze zelf fantastisch, tot het allerlaatste moment. Ze ging zelfs nog naar de Efteling, tien dagen voordat ze overleed. Dat kostte veel energie, en wat ze inleverde aan energie, dat kwam niet meer terug. Dat wist ze en daar koos ze voor.
Levensfeest
Toen eind februari duidelijk werd dat niets meer ging helpen, organiseerde haar partner een levensfeest. Mariska hielp met de voorbereidingen en maakte zelf de uitnodigingen. Zo regelde ze tot in detail haar afscheid op de voor haar zo typerende wijze: met vrolijke bloemen en vrolijke muziek. Om het voor iedereen zo ‘makkelijk’ mogelijk te maken. Het levensfeest was tevens het afscheidsmoment voor collega’s en vrienden. De uitvaart was alleen voor familie en vaste vrienden. Maris zag er op het levensfeest prachtig uit, ze straalde: zó knap om zo flink te zijn op je eigen afscheid.
Afscheid
Precies drie weken na het levensfeest is Mariska, op Eerste Paasdag, gestorven in haar geliefde huis in Delden. Daar waren wij allemaal bij. De uitvaart was ook helemaal naar haar wens, ze had deze dag ook al zelf ‘geregeld’. Ze nodigde een rouwbegeleider uit voor een kennismakingsgesprek en maakte afspraken voor de afscheidsdienst en lunch. Meest tekenend was de muziek die ze hiervoor gekozen had: de dienst begon met ‘A Brand New Day’ uit The Wiz. Het was een mooi, intens en bijzonder afscheid, Mariska in haar gebloemde kist en wij eromheen.
Mooi mens
Een week voor haar overlijden hebben we nog een familiefoto gemaakt. Wat zag ze er fantastisch uit, het was niet te geloven dat ze zeven dagen later is ingeslapen. Mariska heeft alles uit haar leven gehaald wat er voor haar in zat. Mijn grappige, intelligente, soms chaotische, creatieve, liefhebbende maar vooral onzelfzuchtige zus: wat was ze een mooi mens. Mariska’s Instagrampagina wordt voortgezet, voor iedereen die graag een eerbetoon aan een geliefde overledene wil brengen.
Wil jij ook een monumentje schrijven? De herinnering levend houden aan je overleden geliefde, vriend of familielid? Mail dan jouw ode van rond de 400 woorden en een mooie foto naar rubrieken@lindanieuws.nl o.v.v. Monumentje.