“En… Ren! … Toe nou, Falc, gas erop!” Het is Pasen en ik sta als een idioot met m’n armen te flappen terwijl mijn voeten wegzinken in een zeiknat akker vol opkomend maïs. Het doel is mijn hond weer in een sprint te krijgen.
Net was-ie niet te houden, maar nu staat hij te grazen als een schrikachtig geitje. Steeds als ik zwaai, springt Falco met volle bek een meter opzij. Baasje doet gek en hij heeft gelijk; ik bén gek.