De jaarwisseling: een avond waar doorgaans veel verwachtingen bij komen kijken. Gezellig met elkaar proosten op een nieuwe start. Tot je van een stoeprand duvelt en je enkel kneust, of erger.
Hieronder vind je zeven verhalen van lezeressen bij wie ’t allemaal nét even anders liep. Laten we hopen dat het er dit jaar ietsje soepeler aan toe gaat.
“Mijn rampzalige jaarwisseling is inmiddels elf jaar geleden. Ik reisde een jaar door Australië, met als hoogtepunt oud en nieuw in Sydney. We waren uren van tevoren al aanwezig om een goed plekje te regelen, met een mooi uitzicht op de brug. Vlak voor middernacht moest ik nodig plassen en er stond een gigantische rij voor de dixies, dus ik ging in de bosjes. Toen ik terug wilde lopen, stapte ik verkeerd van een stoeprandje: ik kon niet meer op mijn voeten staan.
Het werd middernacht en ik zat daar alleen, geen idee of mijn vrienden me zouden vinden. In de verte hoorde ik het vuurwerk. Na een tijdje werd ik gevonden en brachten mijn vrienden me naar het ziekenhuis. Eindstand: de ene enkel zwaar gekneusd, de ander was gebroken én ik had een afgescheurde enkelband.”
“Vorig jaar vierde ik oud en nieuw met een leuk feestje bij de Erasmusbrug in Rotterdam. Ik sprong daarna achterop de fiets bij mijn vriendin, op naar feestjes in de binnenstad. Eenmaal aangekomen bleek dat ik mijn portemonnee met alle pasjes was verloren. De hele route teruggereden en gezocht, maar niets. Pasjes moeten blokkeren, langs het politiebureau geweest. Een paar weken later werd alles teruggevonden in een volkstuincomplex. Ik zei nog: ‘Als dit het begin van 2020 is, wordt het geen topjaar.’ Nou…”
“Ik heb ooit in de fik gestaan door een sterretje. Driftige broer + pluizige maillot = flink in de hens. En m’n vader maar meppen om het uit te krijgen, haha. Het bleef gelukkig alleen bij schade aan de maillot.”
“Mijn jaarwisselingen zijn altijd leuk, maar voor mijn familieleden pakt ’t meestal wat minder goed uit. Zo werd de millenniumwisseling bij ons goed gevierd. Mijn vader kocht een gigantisch pakket met allemaal mooie pijlen. Afgeteld, jassen aan, pakket mee naar buiten: zin om alles af te steken. Op het moment suprême bleek dat ze mijn vader een dummypakket hebben meegegeven. Ik heb hem nog nooit zo boos gezien.
Mijn zwager heeft na een grote boodschap ook wel eens een jaarwisseling doorgebracht op het toilet. Door het aftellen en alle nieuwjaarswensen hoorde niemand hem roepen om hulp, het wc-papier was namelijk op. Shitty begin van het nieuwe jaar, wel.”
“Alle vrienden zouden bij mij thuis komen voor de jaarwisseling. Het huis versierd, de champagne koud. Toen de laatste vrienden rond een uur of 21.00 aanbelden liep ik naar beneden om de deur open te doen. Ik ging sneller dan mijn benen en viel van de trap. Ik kon niet meer overeind komen, dus werd een ambulance gebeld. Enkel gebroken. Na een paar uur wachten op de eerste hulp was om 23.30 uur de enkel gezet en was ik dankzij een snelle taxi nét voor middernacht thuis.
Mijn hele huis zat nog vol en we hebben geproost, ook al was ik high van de pijnstillers. Iedereen is tot in de vroege uurtjes blijven hangen, dus de rampzalige start had gelukkig toch nog een gezellig einde.”
Ondanks alles een duimpje omhoog:
“Ik liep ooit stoer door de wijk met rotjes toen ik de jongen tegenkwam waar ik verliefd op was. Door de zenuwen en het stoer doen gooide ik een rotje zo in zijn kraag. Gelukkig kon hij hem er op tijd uit halen. De vonk is niet overgeslagen, zeg maar.”
“Ik woonde voor het eerst op mezelf en reed in mijn auto uit 1980 richting een feestje. Midden op de snelweg stopt dat ding ermee. Daar sta je dan, in je te korte jurkje en op je te hoge hakken, nat te regenen in de berm. Samen met de ANWB-meneer heb ik het 00.00 uur moment ‘gevierd’ in zijn bus, op weg naar de garage. Er kon net een ‘gelukkig nieuwjaar’ vanaf.”
Lees ook
Van themadiners tot rustige kraamtijd: 13 x jullie fijnste herinneringen aan 2020
