Honderdvijftig uur overwerken

De zoon van Michiyo Nishigaki (74) werd in 2002 aangenomen bij een elektronicabedrijf, en kreeg daar een bijzonder project toegewezen. Dat nam hij nogal serieus. “Hij werkte van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat”, vertelt zijn moeder. “Volgens het bedrijf werkte hij honderd uur per maand over, soms wel honderdvijftig. Een keer kwam hij pas ’s ochtends thuis, bleef een half uurtje, en ging weer aan het werk tot ’s avonds laat.” Haar zoon overleed op 27-jarige leeftijd aan een overdosis antidepressiva en slaappillen.

Dood door karoshi

Ook Hayato, de zoon van Kazumi Maeda (44), overleed op jonge leeftijd. Twintig was hij, toen hij zelfmoord pleegde, en zijn dood werd erkend als een geval van karoshi. Op jonge leeftijd werd Hayato al leidinggevende in een chocoladefabriek. “Alles wat fout ging, weten ze aan hem. Ik vroeg wel: waarom stop je niet? Maar hij zei dat hij niet wist of hij een andere baan zou vinden. Ik denk dat hij het gevoel kreeg dat hij niet aan zijn lot kon ontsnappen”, vertelt Maeda. Achteraf heeft ze spijt dat ze haar zoon niet gedwongen heeft om te stoppen, maar ze is vooral boos op het bedrijf. “Ze denken heel ouderwets.”

Maeda hoopt dat haar verhaal ervoor zorgt dat er iets gaat veranderen. Ook Nishigaki voert actie tegen karoshi. Meer weten over de Japanse arbeidsmarkt, die volgens beide moeders soms meedogenloos is? Lees het hele stuk van Trouw hier.

Lees ook
Klinisch neuropsycholoog: ‘Burn-outs kunnen leiden tot blijvend hersenletsel’

Worstel je met suïcidale gedachten? Praat er dan over. Telefoon 0900-0113 of www.113.nl