De 91-jarige Tineke gaat elke week zwemmen met haar fysiek en mentaal beperkte zoon Job (58). Ze gaat ook regelmatig met hem naar de snackbar. In de 2Doc: Moederhart is te zien dat de mantelzorg op Tinekes leeftijd steeds zwaarder wordt.
Job werd geboren met een chromosoomafwijking en woont in een instelling voor mensen met een beperking.
Tineke haalt Job elke donderdag op om te gaan zwemmen. “Hij vond het heerlijk, water. Hij vond altijd van alles leuk, vooral als we gingen zeilen en het water”, vertelt Tineke over Jobs jonge jaren. “Je kon hem geen groter plezier doen. De zee vond hij altijd heerlijk. Hij was nooit bang voor het koude water dat over zijn voetjes ging.”
In de winter kon Tineke eigenlijk niet met hem in de wagen langs het kanaal lopen. “Dan zat hij te schreeuwen. Hij moest en zou dat water dan weer in.” Tineke kleedt Job om en gaat met hem zwemmen. Daarna moet hij ook weer aangekleed en dat wordt steeds lastiger voor haar. “Och, dit is altijd het meest vreselijke moment”, zegt ze wanneer ze Jobs sokken aantrekt. “Dan mag hij ook niet met zijn sokken in die natte rommel hier staan. Dat is heel lastig.”
De instelling heeft aangeboden te helpen met het aankleden van Job, maar er is tot nu toe elke keer te weinig personeel. “Ze kunnen geen zeven jongens alleen laten voor mij.” Er zwemmen ook andere ouders met kinderen met een beperking op dit uur. “Merkt hij het nou als je op een donderdag niet komt?”, vraagt een van hen. “Jazeker”, antwoordt Tineke. “Dan gaat hij zeuren dat ze mijn foto neer moeten zetten, want dan kom ik.”
Mantelzorg komt vaker op de schouders van dochters terecht: 'Tussen de opvliegers door stond ik haar was te vouwen'
In een gesprek met de hulpverlening beschrijft Tineke Jobs netwerk. Er zijn niet zoveel mensen meer om Job heen die voor hem zorgen. Tineke’s dochter is zijn curator, maar zij woont in Frankrijk. Tineke’s man, de vader van Job, is al jaren geleden overleden en ook de oudste zoon van het gezin is er niet meer. “Ik zou zo graag willen dat of een vrijwilliger of een medewerker…”
“Het liefst nemen wij hem zelf mee, van de woning, maar dat is niet haalbaar”, legt een van de hulpverleners uit. Dat begrijpt Tineke helemaal. “Ik durf niet goed meer alleen met Job naar de snackbar te gaan”, kaart ze aan. “Ik ben nou twee keer bijna omgevallen. Een keer toen ik hem uit zo’n stoeltje hielp en een keer toen hij uit de auto moest.” De instelling gaat daarom op zoek naar een vrijwilliger om Job en Tineke te ondersteunen.
In de documentaire vertelt Tineke meer over de jeugd van Job en het overlijden van haar andere zoon. Benieuwd naar de hele documentaire? Kijk 2Doc: Moederhart hier terug.
Corrie's partner is in transitie van man naar vrouw: 'Je moet ook aan jezelf denken'
