Actrice Monic Hendrickx verloor op dertienjarige leeftijd haar vader aan de gevolgen van darmkanker. In DeGeknipte Gast vertelt ze dat ze hem onlangs opnieuw hebben begraven.
“Dat was heel bijzonder voor mij”, aldus de actrice.
Monic Hendrickx
Het herbegraven vond afgelopen jaar plaats, zo vertelt Monic Hendrikx. “Mijn moeder heeft een plek gekocht op een natuurbegraafplaats, voor zichzelf en haar nieuwe liefde Sjaak. En zij wilde dat mijn vader daar bij kwam te liggen. Dus we hebben mijn vader opgegraven en toen hebben we hem in een kleiner kistje gedaan. (…) We hebben daar allemaal onze handafdruk op gezet, van de hele familie, en dat kistje hebben we weer opnieuw begraven. Maar dan op die natuurbegraafplaats.”
“En toen hebben we een liedje gezongen en die plek hebben we uitgezocht met z’n allen. Voor mij was het heel helend, omdat het betekende dat ik eindelijk iets kon doen. Want toen als kind, als dertienjarige, had ik het idee dat het me overkwam. Dat ik weinig kon doen. En ik ben een doener.”
Met presentator Özcan Akyol blikt ze ook terug op die laatste jaren met haar vader. Want hoe hebben Monics ouders haar toentertijd hierin meegenomen? “Wij wisten bijvoorbeeld wel dat hij ziek was en dat hij doodging. (…) Maar er werd niet echt gezegd van: ‘Je moet afscheid nemen want papa gaat er niet meer zijn’, snap je? Het werd niet gedramatiseerd. We wisten dat het ging gebeuren, maar daar werd niet enorm over gesproken, of zo. Ik wist wel dat er iets ging gebeuren dat heftig ging zijn, maar de echte impact kende ik niet. Dood.”
“Ik heb geen grote opdracht van hem meegekregen en ik heb later wel eens gedacht van: shit, had ‘ie maar een brief geschreven als volwassene aan mij. Dat heeft ‘ie nooit kunnen doen of gedaan. Maar eigenlijk ben ik daar heel blij om, want later zei een psychiater tegen mij die ik moest interviewen voor een rol: ‘Wees maar blij dat hij geen grote opdracht heeft meegegeven, want veel mensen zeggen: ‘Maak er iets van, van je leven, zorg dat je vier Gouden Kalveren wint’. Een soort opdracht. En dat lijkt mij ook helemaal niet fijn.”
Op zijn grafsteen stond: ‘Wees gelukkig’. Toch wel een grote opdracht, vindt Özcan. “Ja, dat is wel een opdracht ja”, lacht Monic. “Maar ik las het eigenlijk op mijn achttiende, toen het minder goed met mij ging – ik was een beetje aan het twijfelen over van alles – toen las ik het alsof mijn moeder het tegen mijn vader zei en andersom. Zo van: wees gelukkig, het leven is te kort om je ongelukkig te voelen en om ruzie te maken. En natuurlijk is het niet altijd te bewerkstelligen, maar je kan ook heel veel wél.”
Benieuwd geworden naar de aflevering? Je kijkt ‘De Geknipte Gast’ via deze link terug.