Jennifer Aniston en David Schwimmer hebben voor het eerst gereageerd op het overlijden van hun goede vriend en Friends-collega Matthew Perry.
“O god, deze doet pijn”, begint Aniston, die de rol van Rachel speelde, haar verhaal woensdag op Instagram.
Jennifer Aniston
‘Afscheid moeten nemen van onze Matty is een vreselijke golf aan emoties geweest die ik nog nooit eerder heb ervaren.’ In haar post deelt Aniston een berichtje dat ze eerder van Perry had ontvangen. ‘Jou aan het lachen maken, maakte mijn dag. Het maakte mijn dag’, stuurde Perry bij een foto waarop de twee samen lachen. ‘Aw, de eerste van duizenden keren’, antwoordde Aniston.
‘We ervaren allemaal verlies op een bepaald punt in ons leven. Het verlies van een leven of de liefde’, vervolgt de actrice haar verhaal. Ze benoemt daarbij dat je door rouw kan ervaren hoeveel je van iemand houdt. ‘En we hielden zo van hem. Hij was onderdeel van ons DNA. We waren altijd met z’n zessen’, schrijft ze, verwijzend naar de zeskoppige Friends-cast.
Bijzondere band
Aniston benoemt dat zij en de rest van de Friends-cast altijd moesten lachen om Perry, die de rol van Chandler speelde. ‘Matty, ik hou zo veel van je en ik weet dat je nu volledige rust hebt en geen pijn meer voelt. Ik praat nog elke dag tegen je… Soms hoor ik je bijna zeggen: ‘Could you BE any crazier?”, schrijft Aniston. Dat laatste citaat is gebaseerd op een bekende uitspraak van Perry uit Friends. ‘Rust zacht, broertje. Je maakte altijd mijn dag’, besluit de actrice.
Perry overleed vorige maand op 54-jarige leeftijd. Aniston sprak jaren geleden al over de angst om haar goede vriend Perry te verliezen, omdat hij al jaren kampte met verslavingen. De twee hadden naar eigen zeggen altijd een bijzondere band. In een interview vorig jaar zei Perry dat Aniston altijd degene was “die het meest van zich liet horen” en dat hij haar daar “heel dankbaar” voor was.
David Schwimmer
Ook Friends-acteur David Schwimmer deelt zijn verdriet op Instagram: ‘Dank je wel voor tien jaar lachen en creativiteit. Je was zo grappig en je had een warm hart. Je was gul en maakte van ons een familie van zes voorheen vreemden. Deze foto maakt me aan het lachen en doet tegelijkertijd pijn. Ik zie je zo voor me staan, in de hemel, in een wit pak met je handen in je zakken. Could there BE any more clouds, zou je dan zeggen.’