Jolanda

Jolanda: “Ik was zes toen de SRV-man Venz-busjes met de afbeelding van Juliana en Beatrix verkocht. Op school in Apeldoorn kregen we allemaal een lepeltje. Ik werd nieuwsgierig en haalde de boekjes over het koningshuis uit de bieb. Mijn ouders dachten dat mijn gekte een fase was. Gaat wel weer over. Op de middelbare school ontdekte ik het tijdschrift Vorsten. Daar stond altijd een adressenlijst in. Ik besloot een kaartje aan Beatrix te sturen. ‘Wat heb je nou weer gedaan?’, vroeg mijn moeder toen er ineens een kaart met Beatrix en prins Claus erop op de mat lag. Ik heb zo veel verzameld. De spullen uit de tijd van Wilhelmina vind ik het mooist. De fraaiste dingen staan in één grote vitrinekast beneden, de rest is boven. Met mijn tweelingzus maak ik op dagen als Prinsjesdag en Koningsdag foto’s van de koninklijke familie. Ook gaan we naar kleinere evenementen. Ze zeggen ons altijd gedag.”

Linda

Linda: “Iedereen noemt Máxima altijd als favoriet, maar ik ga voor Laurentien. Geweldig hoe zij zich inzet voor de bestrijding van analfabetisme. Maar ik snap de liefde voor de koningin natuurlijk wel. Zij is nog mooi in een aardappelzak. De beste foto die ik ooit heb genomen, is een heel ondeugende. Een klein meisje wilde Máxima bloemen geven. Er zat echter een vluchtheuvel tussen haar en Máxima in. Ik heb een foto waarop Máxima net één voet tussen de Afrikaantjes zet om naar haar toe te gaan. “Nee, Máxima, zo doen wij dat niet”, zei Willem-Alexander. “Wij lopen eromheen.” Ik deed het bijna in mijn broek. Het is een prachtpaar. Ik zou Christina wel weer eens willen zien. Al was het alleen zodat ze kan laten merken: ik ben er nog”.

Lees ook de andere gesprekken met de Oranjefans uit LINDA.172 via Blendle (€).