Tanja Nijmeijer maakte jarenlang deel uit van de gewapende strijd in Colombia tussen de regering en de rebellengroep FARC. Ze schreef een boek over haar tijd bij de guerrillabeweging. Eva Jinek sprak haar vanuit Colombia.
Nijmeijer speelde de laatste jaren een belangrijke rol in het vredesproces tussen de FARC en de Colombiaanse regering. Sinds vorig jaar is ze geen lid meer van de organisatie en het vredesakkoord is net uitgevoerd.
Nijmeijer komt vaak serieus in het nieuws, maar Jinek begint het interview luchtig. Arjen Lubach vertelde in zijn biografie ontmaagd te zijn door Tanja Nijmeijer, en nu schrijft ook zij erover in haar boek: “Na een paar wijntjes op mijn laatste avond in Nederland op zijn studentenkamer bekende hij nog maagd te zijn”, leest Jinek voor uit het boek.
“Hij vroeg of ik hem wilde ontmaagden. Dat vond ik wel een leuk plan toen. We hadden er allebei geen flauw idee van dat ik een guerrillastrijdster en hij een televisiepresentator zou worden.” Haar moeder vond het niet leuk dat hij het in de biografie had gezet, eerst vond ze het zelf ook niet zo leuk. Toch nam ze het nu mee in haar boek, omdat mensen het anders zouden missen. Uiteindelijk kon ze er om lachen.
Jinek zegt dat in Nederland vaak is gesuggereerd dat ze zich onvrijwillig bij de FARC heeft aangesloten en vraagt of zich echt vrijwillig aangesloten heeft. “Ja”, zegt Nijmeijer. “Anders had ik dat ook niet in het boek gezet als dat niet zo geweest zou zijn.”
Ze begrijpt eigenlijk niet waarom mensen dat denken. “Ik weet ook niet zo goed waar ze het vandaan halen. Misschien uit die dagboeken, weet je wel. Na die dagboeken is sterk gesuggereerd dat ik ontvoerd was en onvrijwillig bij de FARC zat.”
In het boek schrijft ze dat ze milder is gaan denken over dingen en dat ze sommige handelingen die ze toen uit vrije wil deed, nu moeilijk te rechtvaardigen vindt. “Er zijn heel veel dingen die ik moeilijk te rechtvaardigen vind, vooral tegenover mijn familie”, vertelt de ex-guerrillastijder. “Om zomaar een heleboel jaar weg te blijven.”
Ze zegt nu mensen in haar omgeving voor een ideaal te kunnen zetten. “Ik geef daar niet meer alles voor op. Ik weet niet of ik dat weer zou hebben gedaan.”
Het gaat ook over het geweld dat de FARC heeft gebruikt. Vanuit een humanitair oogpunt vindt Nijmeijer dat niet te rechtvaardigen, maar uit een politiek oogpunt wel. “Dat is nu in Colombia nog steeds te rechtvaardigen. Er worden hier bijna iedere dag ex-strijders vermoord, sociale leiders vermoord.”
De familie van Nijmeijer heeft zich veel zorgen om haar gemaakt. In het boek schrijft ze dat ze zich op dat moment niet kon inleven in ze. “De eerste nachten in de jungle heb ik ook wel gehuild om mijn familie.” Ze was bang ze misschien niet meer terug te zien. Maar later verdween dit naar de achtergrond. “Een klein detail dat best belangrijk is, is dat niemand over zijn familie praat.”
Toen ze haar familie eenmaal in Havanna zag, kwam de realisatie over hun gemis wel. Omdat er een internationaal arrestatiebevel van Interpol ligt en omdat ze in Nederland wordt verdacht van deelname aan een terroristische organisatie en het plegen van oorlogsmisdaden, wil ze niet terugkomen naar Nederland. Ze heeft nu contact met haar familie via de telefoon en met videoboodschappen.
Jinek vraagt of het het allemaal waard is geweest. Nijmeijer vindt dat een moeilijke vraag, maar ze denkt ook goede dingen te hebben gedaan, zoals onder meer het vredesproces en de re-integratie van strijders. “Dat is het positieve dat ik eruit kan halen.”
'Tanja Nijmeijer verlaat de FARC in Colombia'
Kijk het hele interview hier terug.
