Vechten en bidden

Het was vorig jaar januari toen Stephan hoorde dat hij ongeneeslijk ziek was. Hij had uitgezaaide kanker en daar was niets meer aan te doen. De volgende dag ging hij al naar een hospice om te sterven. “Stephan hield het daar precies veertig dagen vol”, vertelt Jacqueline. Hij wist dat het niet beter zou gaan en wilde meteen naar de hemel. Maar daar was Jacqueline het niet mee eens. “Nee, we gaan vechten en bidden, dacht ik. Dat was naar: we kregen door dat meningsverschil een afstand tussen elkaar.” Jacqueline zei tegen hem dat ze wel wilde dat hij zou blijven leven. “Maar het was op. Het was kansloos om te vechten. Dat kon ik eigenlijk ook niet van hem vragen.”

De dag nadat Stephan hoort dat hij ongeneeslijk ziek is,wordt hij opgenomen in een #hospice om te sterven.Hij wilsel direct naar de hemel, maar zijn vrouw Jacqueline Koops wil vechten voor zijn leven en dat brengt verwijdering tussen hen.Vanavond #Ikmisjehttps://t.co/Jeq5W82I9i pic.twitter.com/HwJ9KnBJKx

— Ik mis je (@Ikmisjeonline) December 29, 2018

Lees ook
Debora’s man kreeg een hartstilstand in het vliegtuig: ‘Ik wist dat het menens was’

‘Het leven is kort’

Maar terwijl ze bij het graf van haar man staat weet ze nog niet of het helemaal gelukt is om hem los te laten. En troost geeft dat haar niet. “Als ik hier ben, voel ik dat hij er niet meer is.” Maar dat haar man nu op een mooie plek is, geeft haar wel rust. “Het is een troost dat hij nu is waar hij wil zijn: in de hemel. En dan wil ik hem hier vasthouden.” In het begin leek het goed te gaan met rouwen, tot Jacquelines trouwdag kwam. Zes weken lang heeft ze moeten huilen. Maar ze moet verder, zegt ze. Helemaal omdat ze ook nog twee jonge kinderen heeft. “Pluk de dag. Het leven is zo kort: voor je het weet is het voorbij.”

Bekijk het emotionele fragment vanaf minuut 07:00 hier. De hele uitzending van Ik mis je zie je daar ook.