Het monstertruck-incident in Haaksbergen is zaterdag weliswaar vijf jaar geleden, maar voor betrokkenen nog lang niet vergeten. En niet alleen omdat de rechtszaak tegen de bestuurder van de truck tot onlangs duurde.
Wij blikken terug op die noodlottige dag in 2014 en de nasleep ervan.
Zondag 28 september 2014 begint als een normale nazomerdag. In het Overijsselse Haaksbergen vindt die middag het evenement AutoMotorSportief plaats, waarbij – net als het jaar ervoor – stunts met een monstertruck worden uitgevoerd. Dat gaat faliekant mis. De truck van bestuurder Mario D., die een bocht wil maken nadat hij zes sloopauto’s plat heeft gereden, rijdt het publiek in. Er ontstaat chaos. Uiteindelijk blijken drie mensen het niet te overleven. Nog eens 23 anderen belanden zwaargewond in het ziekenhuis.
De drie doden zijn Tim Hadders, een jongen van vijf; de vijftigjarige Geert Striezenau; en Betsy Scholl-Herrewijn, een vrouw van 73. Van de andere getroffenen hebben enkelen ‘bizarre’ verwondingen, tekent AD op: sommigen raakten al hun tanden kwijt, iemand een groot deel van zijn tong.
Zodra naar buiten komt dat er dodelijke slachtoffers zijn, leggen mensen knuffels, bloemen en kaartjes neer bij de plaats van het ongeval. De organisator van het evenement zegt diezelfde zondag niet bekend te zijn met de officiële regels rondom een evenement met monstertrucks. Wel heeft hij een aanvraag voor een vergunning bij de gemeente gedaan. “We hebben overlegd met het team dat de stunts doet, dat zijn professionals. We vragen aan het team of het kan, of er genoeg ruimte is”, zegt hij destijds voor de camera van RTL Nieuws. De organisator krijgt van de rechter een voorwaardelijke boete van 25.000 euro. Het hof houdt de organisatie medeverantwoordelijk voor het ongeluk en de dramatische gevolgen ervan.
De gemeente gaat, ondanks de vergunning te hebben verstrekt, vrijuit. Bij slachtoffers en nabestaanden valt dat verkeerd, zo meldt De Telegraaf. Een van de slachtoffers noemt dit feit tijdens de rechtszaak ‘compleet onverteerbaar’, schrijft de krant. Burgemeester Hans Gerritsen krijgt veel kritiek op zijn functioneren: hij zou niet betrokken genoeg zijn geweest bij het verlenen van de vergunning aan de organisator. In eerste instantie weigert Gerritsen af te treden, maar in 2015 doet hij dat alsnog nadat alle fracties in de gemeenteraad aangeven het vertrouwen in hem kwijt te zijn. Dat wijten ze vooral aan zijn gebrek aan zelfreflectie, stelt RTV Oost.
Chauffeur Mario D. moet ook voor de rechter verschijnen; hij wordt verdacht van dood door schuld. Hij verklaart dat het gas van zijn truck ineens bleef hangen en hij niet kon remmen. Dat zegt hij als hij begin 2016 voor de rechtbank verschijnt. “Ik rij al negen jaar met deze truck, ik heb het nooit gehad dat het gas bleef open staan.” Hij probeerde wel te remmen, maar: “Als het gas blijft hangen kun je remmen wat je wilt, dat helpt niet.”
Tijdens de rechtszaak tegen Mario D. komen slachtoffers en nabestaanden aan het woord. De vader van de overleden Tim bijvoorbeeld. Hij en zijn vrouw raakten niet alleen hun zoon kwijt, maar moesten zich terwijl ze om hem rouwden ook bekommeren om hun oudere dochter Marit. Het meisje raakte zwaargewond bij het ongeluk. Na het incident kreeg het koppel een tweeling. In de rechtszaal vertelt de vader volgens AD dat Marit bij de geboorte van de tweeling zei dat ze geluk hadden dat het er twee waren. “‘Want als er een doodgaat, hebben we er nog een’, zei ze. Zo hoort een meisje niet te denken.”
Uit technisch onderzoek blijkt dat D. nauwelijks remt op het cruciale moment. Zelf ontkent hij dat dat zo is. Een monstertruck heeft ook een noodknop; die drukt hij uiteindelijk in als remmen niet blijkt te helpen. Dan is het kwaad echter al geschied: zijn truck bevindt zich in het publiek. Na het incident blijft D. volgens zijn advocaat een uur lang aanwezig om eerste hulp te verlenen, schrijft de Volkskrant daags na het ongeluk.
Lees ook
Fotoserie: monstertruck-ongeluk Haaksbergen precies vijf jaar geleden
Mario D. wordt uiteindelijk tweemaal veroordeeld tot vijftien maanden gevangenisstraf, maar beide keren gaat hij in hoger beroep. Deze september trekt hij dat beroep ineens in. Waarom is niet bekend. Het betekent in ieder geval dat hij nu, vijf jaar na die noodlottige dag, vijftien maanden de gevangenis in moet. Daarnaast mag D. de komende vijf jaar niet als stuntman werken.
