Frank Wieland

Een dag na de zaak van Willem Holleeder ging Wieland met pensioen. In zijn langere carrière veroordeelde de rechter drie keer iemand tot levenslang. “In 34 jaar is dat een redelijke score, denk ik”, zegt hij. “Je moet het niet te vaak doen. Er zijn redelijk wat bezwaren.” De eerste keer dat hij iemand tot een leven in de gevangenis veroordeelde, had hij er dan ook flink spijt van.

Wieland werkte toen op Curaçao , en kreeg een jonge jongen in zijn rechtszaal. Hij had drie mensen door het hoofd geschoten. “Ik dacht: ‘Wat moet je nog meer doen om dat te krijgen?'” Maar toen de rechter het vonnis voorlas, kreeg hij meteen spijt. “Ik zag zijn hoofd vallen, en ik dacht: ‘Jezus wat heb ik gedaan.'”

Holleeder

Toen Wieland weer op zijn kamer was, werd er op de deur geklopt. Het was een journalist die het vonnis wilde hebben. “Hij vroeg: ‘Bent u verkouden?’ Ik zei: ‘Nee, ik huil.'” De rechter zag ineens de impact van zo’n vonnis. “Hij is gelukkig in hoger beroep gegaan.” De jongen kreeg toen dertig jaar. “Voor iemand van zijn leeftijd moest er nog een streepje aan de horizon  zijn.”

Lees ook
Miljuschka Witzenhausen over kerst: ‘Oma brandt een kaarsje voor Willem Holleeder’

Rechters leven altijd mee met het slachtoffer, benadrukt Wieland. “Maar dan realiseer je je dat de dader ook een mens is.” Levenslang is ‘de laatste halte voor de doodstraf’, zo zegt de rechter. “Daar sta je bij stil, voordat je het doet.” Ook bij Willem Holleeder was dat het geval. Wieland: “Maar na zulke feiten, die de rechtbank bewezen acht, kun je daar eigenlijk niet meer aan ontkomen.”

Bekijk hieronder het hele interview met Frank Wieland.

Klik hier voor de hele aflevering van De Wereld Draait Door.