‘Stekende pijn in rug’ is de oproep die binnenkomt via de ambulanceradio. Het Paramedisch Interventieteam snelt zich naar de bewuste locatie. Eenmaal ter plekke ontmoeten Vicky en Daniël de patiënt in kwestie: een dame op leeftijd met chronische hartklachten.

Ze kan zich moeilijk bewegen door pijn in het hart en zware steken in haar rug. Ze heeft hier ’toch al een week last van’, vertelt ze.

Eenzaamheid

Vicky en Daniël nemen verschillende tests af bij de oudere dame, maar Vicky vermoedt dat er ‘iets anders achter zit’. De vrouw geeft met tranen in haar ogen toe dat ze vaak eenzaam is, en nauwelijks bezoek ontvangt.

Uit  de test blijkt dat er inderdaad geen sprake is van direct levensgevaar. “Sommige mensen bellen gewoon omdat ze alleen zijn”, zegt Vicky. “Eenzaamheid is misschien niet een vorm van ziek zijn, maar net zo goed een vorm van hulp nodig hebben. Je geeft aandacht, je luistert en je ziet de mensen opfleuren.”

Tissues

De oudere dame gaat per ambulance naar het ziekenhuis voor nader onderzoek. Ze fleurt overduidelijk op als ze in de krappe lift van haar gebouw gezelschap heeft van de knappe ambulancebroeder.

“Eenzaamheid uit zich in lichamelijke klachten. Zodra je begint te praten verdwijnen ze in een seconde”, aldus Vicky. Terwijl ze wegrijden van het ziekenhuis, zoekt Vicky duidelijk aangeslagen om zich heen: “Hebben we hier nog tissues of zijn die er niet meer?”

Het fragment uit Helden van hier: De spoedafdeling terugzien? Dat kan hier.

Lees ook
Eenzaamheid verandert het sociale netwerk van je hersenen