Even geen introductie

Een eerste column zou een plek moeten zijn om jezelf netjes voor te stellen en te vertellen wat je hobby’s zijn, maar eerlijk: ik heb er de kracht niet voor. Ik ben boos, en moe, en boos. En moe.

Die ene politicus

Morgen wordt gestemd over de toekomst van Europa, en waar de opkomst doorgaans bedroevend laag is en de media-aandacht nihil, dendert er nu één man als een stoomwals door het Nederlandse medialandschap. Hij hoeft zich nergens voor te stellen, iedereen kent hem en weet wat zijn hobby’s zijn. Ik zal zijn naam hier niet noemen – ik zie die al veel te vaak onder in beeld verschijnen, bijvoorbeeld bij de twintig NPO-programma’s die hem de afgelopen twee dagen aan het woord lieten in een wanhopige poging te bewijzen dat ze toch heus zo links nog niet zijn.

Zo doet hij dat

Zijn aanpak is simpel maar dodelijk effectief. Bezie het opinielandschap, zie waar de meest ophef over is, zeg of schrijf daar iets uiterst dom-conservatiefs over, sit back and relax. Zodra de storm van verontwaardiging is gaan liggen, roep je nog even dat men niet zo hysterisch moet doen en de uitspraken toch vooral in een bredere context moet zien, en je hebt weer een paar virtuele zetels in de peilingen gewonnen.

We kunnen niet meer om hem heen

Deze week sprong hij op de anti-abortus-bandwagon. Nadat in Amerika de klok werd teruggedraaid, gooide hij er nog even een ellenlang essay uit over hoe de emancipatie van de vrouw de oorzaak zou zijn van alle kwaad in de wereld. Het werkte weer voortreffelijk: al dagenlang domineert hij elk gesprek, elk tv-programma, en – shame on me – elke column. Terecht ook. Doodzwijgen heeft geen zin meer: de beste man doet mee aan de verkiezingen en gaat (ik geef het je op een briefje) winnen.

Maar als je hem dan toch aandacht schenkt, gebruik die ruimte dan om hem te ontmaskeren, in plaats van dat je hem als een wonderbaarlijk enigma probeert te duiden. Ik geef een voorzetje. De man die de ene week nog roept dat de islam een bedreiging vormt voor het Westen omdat die moslimvrouwen in een hoofddoek en een niet-westers keurslijf drukt, schrijft een week later een halve novelle over dat vrouwen in het Westen niet genoeg kinderen krijgen en te veel werken. Hypocriet, anyone?

Gebruik je stem

De vrouw wordt in dit debat maar door één persoon onderdrukt, en dat is door de politicus die haar in wisselende hoedanigheden voor zijn boreale karretje spant. Nu doodzwijgen geen optie meer is, zal ik morgen mijn democratisch recht gebruiken om op zo’n gevaarlijke werkende progressieve vrouw te stemmen. Ik hoop dat meer mensen dat doen.

Het is niet echt een gezellig introductiepraatje geworden, excuses daarvoor. Maar misschien heb ik hier toch al iets weggegeven van wie ik ben: niet het type om misogyne politici de andere wang toe te keren.

Lees ook
Aafke Romeijn is LINDA.nl’s nieuwe columnist: ‘Ik hoef echt mijn gelijk niet te halen’

Naast columns maakt Romeijn ook muziek. Haar nieuwe album M is net uit. Het is de soundtrack van haar sciencefictionroman Concept M. Je kunt er hier naar luisteren. De muzikant speelt op 31 mei in Ekko, te Utrecht. Benieuwd wat je van Aafke als columnist kan verwachten? We interviewden haar erover.