Uit onderzoek van Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) blijkt dat het feitenonderzoek dat voorafgaat aan gedwongen uithuisplaatsing van kinderen vaak niet zorgvuldig gaat.
De inspectie onderzocht 45 uithuisplaatsingen die vorig jaar plaatsvonden. In geen enkel geval was het voorafgaande onderzoek volledig op orde.
De inspectie stelt dat medewerkers in de jeugdbescherming niet genoeg mondeling en schriftelijk onderbouwen voor ouders en kinderen waarom een uithuisplaatsing nodig is. “Zij moeten beter betrokken worden bij de besluitvorming. Hoewel raadsonderzoekers en jeugdbeschermers dit anders ervaren, vindt een belangrijk deel van de ouders dat onvoldoende naar hen is geluisterd en dat onvoldoende de tijd is genomen hen te leren kennen”, aldus de IGJ.
Ongeveer de helft van de ouders en kinderen voelt zich ook niet serieus genomen of begrepen. De inspectiedienst stelt ook vast dat medewerkers de gezinnen beter moeten informeren over hun rechten en plichten en de klachtenprocedure.
Het gaat om dossiers van de Raad voor de Kinderbescherming en van gecertificeerde instellingen voor jeugdbescherming. Zij kunnen bij de kinderrechter een aanvraag voor een gedwongen uithuisplaatsing indienen. Vorig jaar waren er 3301 van zulke uithuisplaatsingen. De inspectie benadrukt dat je niet kunt stellen dat het in al deze gevallen niet goed is gegaan.
De IGJ stelt ook vast dat de jeugdbescherming is versnipperd, waardoor gezinnen te maken krijgen met verschillende professionals met verschillende verantwoordelijkheden. “Die versnippering is funest voor het opbouwen van een samenwerkingsrelatie van professionals met een gezin. Ook hebben zij weinig tijd om een band met een gezin op te bouwen”, aldus de inspectie.
Agnes' dochter werd door de toeslagenaffaire uit huis geplaatst: 'Ik blijf strijden'
