Nederland heeft een nieuwe Dichter des Vaderlands: Lieke Marsman (30). Een vrouw met een missie.
Marsman is gekozen door een comité van dichters en poëziekenners en neemt het stokje over van Tsead Bruinja.
Dichter des Vaderlands
Lieke Marsman gaat de boel een beetje opschudden de komende twee jaar. Haar officiële rol is om te dichten bij nationale gebeurtenissen. Ook zal ze optreden als ambassadeur van de poëzie in Nederland. Maar nu ze de titel Dichter des Vaderlands mag dragen, slingert ze het debat over ‘dor hout’ aan.
In een interview met NRC zegt ze dat dat komt vanwege haar ziekte. Drie jaar geleden werd kraakbeenkanker bij haar geconstateerd. “Het is een tijd van ziekte, en alle zieke en zwakke mensen zijn het afgelopen jaar nagenoeg afgeschreven, als ‘dor hout’”.
Dor hout
De term ‘dor hout’ werd vorig jaar geponeerd door columniste Marianne Zwagerman. Zij vergeleek oude mensen met dor hout. ‘Het dorre hout wordt gekapt, misschien een paar maanden eerder dan zonder virus. Moet iedereen die nog in de bloei van zijn leven zit daar alles voor opofferen?’, schreef Zwagerman in april.
Marsman wil graag een rol spelen in het maatschappelijke debat. En als dichter van Nederland wil ze nu de stem van het dorre hout zijn.
Marsman schrijft al ruim vijftien jaar poëzie. In 2010 debuteerde ze met Wat ik mijzelf graag voorhoud. Donderdag kwam haar nieuwste bundel uit: In mijn mand.