Oma’s

Zus is één van de 43 mensen in Nederland die Zus heet. Hoe haar ouders op de naam zijn gekomen? “Het is een samenstelling van de namen van mijn oma’s. Zij heten Suze en Anneke. Mijn ouders wilden me niet precies dezelfde naam geven, dus noemden ze me Zus Anne.”

Broers

Maar Zus is niet de enige in het gezin met een unieke voornaam. “Mijn ouders heten Manon en Norbert, dus zij hebben niet hele gekke namen. Mijn broer heet Tijl, wat ook wel vaker voorkomt, maar mijn jongere broertje heet Toots. Ze wilden niet dat wij standaard namen kregen die iedereen heeft, maar juist iets unieker.”

Reacties

En omdat haar naam niet zo vaak voorkomt, krijgt ze uiteenlopende reacties als ze zichzelf voorstelt. “De meeste mensen vinden het eigenlijk heel leuk. Vaak denken ze dat het een afkorting is, van Suzanne of iets dergelijks. Of ze denken dat ik Suus heet. Soms geloven mensen me niet als ik me voorstel. Dat snap ik wel, want het is geen naam die je vaak hoort. Ik heb zelf ook nog nooit iemand ontmoet die zo heet.”

Ondanks de reacties heeft Zus zich nooit voor haar naam geschaamd. “Ik denk dat niemand zich zou moeten schamen voor zijn of haar naam. Jouw naam past bij jou en dat is de naam die jouw ouders voor jou hebben gekozen. Ik vind dat je daar blij mee moet zijn. Jouw naam maakt jou uniek.”

Zelf is Zus heel blij met haar unieke naam. “Ik heb altijd wel een gespreksonderwerp als ik iemand ontmoet. Als er een ongemakkelijke stilte valt, kan ik altijd even mijn naam in de strijd gooien.”