Merche (26) heeft genoeg vrienden, maar omdat ze weinig mensen in haar stad kent, voelt zij zich eenzaam. Daarom richt ze een eetclub op. Inmiddels heeft ze al 68 meiden over de vloer gehad.
Merche is minder eenzaam door hosten eetclub: 'Alsof je met vriendinnen kletst'
In een interview met LINDA.meiden vertelt Merche over haar Stella’s Supper Club.
Dit artikel is onderdeel van ons dossier over eenzaamheid. Meer weten?
Eenzaam in de stad
Merche verhuist voor haar studie van Brabant naar Utrecht. Daarna settelt ze zich daar. Door haar werk als freelance tekstschrijver, werkt ze bijna elke dag thuis. “Als je de hele dag achter je laptop zit en verder niemand spreekt, is dat funest voor je mentale gezondheid. Ik woonde net samen met mijn vriend – en hij is heel lief – maar dan zat ik Sex and the City te kijken en dacht ik: ik mis mijn vriendinnen.”
Merche heeft die wel, zelfs “hele lieve”, maar vooral in andere steden. Op een gegeven moment begint een gevoel van eenzaamheid aan haar te knagen. Ze wil het liefst iemand om de hoek hebben met wie ze een koffietje kan doen. “Ik was heel down, terwijl ik van mezelf een vrolijk persoon ben. Samenwonen is leuk, maar wel een grote aanpassing in je leven. Eerst woonde ik altijd met meiden – die miste ik nu om mij heen. De mensen die ik nog van studie sprak, woonden niet in Utrecht.”
Stella’s Supper Club
Er zit voor haar maar één ding op: nieuwe mensen ontmoeten. “Alleen, waar begin je? Ik ben bij een sportschool gegaan, in de hoop daar nieuwe mensen te leren kennen. Maar tijdens een yoga- of spinningles zijn mensen niet per se op zoek naar nieuwe vriendschappen. Ik moest een nieuwe manier zien te vinden.”
Dus richt ze in november 2024 haar eetclub op – die zich focust op meiden tussen de 25 en 30 jaar. “Ik houd van koken en vind het fijn om mensen te ontvangen. Waarom zou ik niet zelf een supper club proberen?” Die inspiratie deed ze op toen ze au pair was in London, toen ze in de The London Lonely Girls Club zat.
Tekst gaat onder foto verder.

Avond vol fun
Eerst nodigt Merche drie collega’s uit, en al snel blijkt het een succes. Nu organiseert ze het diner – wat ze helemaal zelf kookt (love it 😋) – elke maand. “Ik heb de regie in handen om iemand thuis te laten voelen en zorg dat ze met een goed gevoel weggaan”, vertelt ze.
Niet alle meiden die langskomen zijn eenzaam, sommigen komen ook voor de gezelligheid. “Rond half zeven druppelen ze binnen, dan is het vaak nog een beetje awkward. Het begint met small talk, maar als iedereen binnen is, komen de vragen. Je komt niet naar deze avond als je niemand wil leren kennen. Ooit kwam iemand een uur later, ze vroeg of wij elkaar al kenden. Dat was natuurlijk niet zo, maar binnen een uur heb je al de sfeer die er hangt alsof je met je vriendinnen kletst.”
De gesprekken gaan van date struggles tot praten over je huisdier. “Het is dus echt alsof je met vriendinnen zou zitten, maar dan zonder het roddelen.”
Tekst gaat onder foto verder.

Nieuwe vriendschappen
Deze maand is Merche ook met een dinergroepje gaan borrelen, omdat het zo leuk klikt. “Ik heb veel leuke en nieuwe contacten opgedaan, ook mensen die ik anders niet was tegengekomen. Ik probeer ook eens in de zoveel tijd een borrel of brunch te organiseren met meer meiden, zodat ze elkaar weer terugzien.”
Het eenzame gevoel is nu een stuk minder. “Ik denk dat eenzaamheid nog steeds een emotie is die je met regelmaat zult hebben. Het is ook maar net in wat voor mood je bent. Het helpt voor mij als ik iets op de planning heb staan, dat ik weet dat ik mensen leer kennen. Voor meiden uit Utrecht heb ik ook een WhatsApp-groep gemaakt, om bijvoorbeeld een keer samen te eten of naar het terras te gaan. Het feit dat ik nu mensen ken in de stad, helpt al heel erg.”
Tekst gaat onder foto verder.

Organiseer zelf een club
Merche is niet de enige: vier op de tien volwassenen voelt zich eenzaam. “Ik geloof erin dat je ook zelf actie moet ondernemen om nieuwe mensen te leren kennen. Aan alle berichten te zien, is er veel vraag naar dit soort initiatieven. Al is het een borrel-, boeken- of renclub, probeer het gewoon. Iets als eten, maar ook dezelfde levensfase, verbindt.”
