Of ze even een WK-anthem wilde schrijven? Twee weken geleden kreeg zangeres Inez (27) het verzoek – en afgelopen vrijdag stond ze al midden op het veld in Marokko, tijdens de openingsshow van het FIFA U-17 Wereldkampioenschap voor vrouwen.
Aan LINDA.meiden vertelt ze over deze bizarre ervaring, hoe het nummer Marhba Bik (Welcome) tot stand kwam en hoe ze tegen haar carrière aankijkt.
“Alles voelt nog surreal. Het optreden van afgelopen vrijdag was een ervaring die ik nooit eerder heb meegemaakt. Echt iets wat op mijn bucketlist stond. Twee dagen van tevoren werd de hele show in elkaar gezet. We waren drie dagen non-stop aan het repeteren. Alles werd ter plekke geregeld. Er waren meer dan 45 dansers overgevlogen vanuit alle kanten van de wereld – en in een paar dagen tijd zorgde het stylingteam dat iedereen een outfit had.”
“Twee weken geleden ontving mijn label de aanvraag. Ik dacht meteen: oei, moet ik dit alleen doen? Gelukkig hadden zowel FIFA als ik al iemand in gedachten om samen mee te werken. Toevallig dezelfde persoon: Rym, een Marokkaanse zangeres. Ik ken haar van Instagram en heb al eerder met haar samengewerkt, dus ik vond dat meteen een fijne match. Ik schreef mijn deel van het nummer binnen twee uur. Rym nam haar deel de volgende dag op. Het was lastminute, maar het pakte perfect uit.”
“Een uur van tevoren had ik pas mijn laatste fitting, superchaotisch. Maar op het moment zelf voelde ik nul zenuwen, terwijl ik bij andere optredens altijd ziek van de spanning ben. Ik denk dat het door de drukke planning kwam. De organisatie van de show begon af te tellen. De lampen gingen uit en het stadion begon te gillen. Op het moment dat Rym en ik elkaar op het veld zagen en elkaars hand vastpakten, kreeg ik kippenvel over mijn hele lichaam. Het was zo speciaal om dit in Marokko voor het WK vrouwenvoetbal te doen. Alles ademde women empowerment.”
Dior en Cristian D zijn onafscheidelijk na hun hit: 'We proberen te detoxen van elkaar'
“Ja, heel. In Marokko ben ik het Nederlandse meisje en in Nederland het Marokkaanse meisje. Dus ik hoor bij beide culturen, maar allebei ook net niet. Daarom voelde ik me extra vereerd toen ik deze kans kreeg. Mijn vader zat samen met mijn moeder, oom en vriendinnen in het stadion. Toen ik hem na afloop zag, zei hij: ‘Ik ben echt trots op jou’. Voor een Marokkaanse vader is dat een zeldzame uitspraak, dus het was een emotioneel moment.”
De tekst gaat verder na de afbeelding.
“Ja met frietjes en burgers in de hotellobby, haha. Daarna heb ik met vriendinnen op mijn hotelkamer alles nabesproken.”
“Bijna alles werd gedaan door vrouwen tijdens de show. De dansers, de choreografen, de stylisten en zelfs de lokale organisatie van FIFA was grotendeels vrouw. Dat voelde heel krachtig – alsof we ons als vrouwen verenigden voor dit moment.”
“Ja, meteen toen ik de aanvraag kreeg. Daarom was ik ook zo blij dat ik het niet alleen hoefde te doen. Maar door de jaren heen heb ik ook geleerd dat ik mezelf niet te veel druk moet opleggen. Vroeger was ik erg gefocust op cijfers. Ik wilde dat mijn muziek viral ging. Nu doe ik gewoon wat ik leuk vind. Zolang ik op mijn muziek kan dansen thuis ben ik tevreden. De cijfers van dit nummer? Ik heb geen idee.”
Jonna Fraser komt even bij na albumrelease: 'Deze favoriet schreef ik twee uur voor de luistersessie'
“Dat was nodig. Al denk ik nu soms: waarom stopte je? Maar ik heb er geen spijt van. Die tijd gaf me ruimte om na te denken, om weer grounded te zijn. Ik ben een overthinker, dus heb die reflectiemomenten nodig. Daardoor weet ik beter wat ik wil en wie ik ben.”
“Iedereen om me heen zegt dat ik altijd op vakantie ben, haha. Maar ik zorg gewoon dat ik op tijd rust pak. Als ik een gaatje zie, boek ik een ticket en ga ik er even tussenuit. Soms alleen, soms met vriendinnen. Alleen zijn vond ik vroeger moeilijk, nu vind ik het heerlijk. Even opladen.”
“Om eerlijk te zijn tegen mezelf. Ik vraag ook actief aan mensen om me heen: wat kan ik beter doen? Mensen vinden me soms fel, denken dat ik boos ben, maar ik ben gewoon enthousiast. Daar probeer ik nu op te letten. Je leert, je groeit, en dat hoort erbij. Ik kan niet wachten om 30 te worden.”
“Ik werk aan mijn eerste album. Daarop laat ik echt mezelf zien, de kant die mensen nog niet goed kennen. Maar wat precies, houd ik nog even geheim. Voor de rest probeer ik niet te ver vooruit te kijken. Ik focus me op muziek en op het genieten. Alles wat eromheen gebeurt, laat ik aan mijn team over. Voor nu wil ik vooral blijven doen wat goed voelt – en ik kan niet wachten om te zien waar dat me brengt.”
Kaya Imani (20) verovert R&B-scene: 'Na mijn vaders overlijden besloot ik ervoor te gaan'
Anne Schiphof (25) is online redacteur bij LINDA.meiden. Ze groeide op in een dorp – zo’n plek waar je niet over straat kunt met een pet of er wordt al over je gepraat – en vluchtte op haar negentiende naar de stad. Eerst Utrecht, toen Rotterdam. Daar woont ze met een vriendin, die ze via Bumble leerde kennen. Ze zit balls deep in het modealgoritme en heeft een zwak voor Nederlandse hiphop en R&B.
