Fleur van den Biggelaar (19) verloor haar moeder twee weken geleden aan kanker. Een jaar lang focuste ze samen met haar gezin op afscheid nemen. Iets wat volgens Fleur heel dubbel is, omdat je nooit echt voorbereid kan zijn op zulk verlies.
Aan LINDA.meiden vertelt ze over het afscheid, de herinneringen aan haar moeder en waarom ze haar verhaal nu al wil delen.
“Het zijn heel moeilijke dagen”, vertelt Fleur als we vragen hoe het nu met haar gaat. “Het ene moment voelt het alsof mijn moeder gewoon aan het werk is en ieder moment thuis kan komen. Het andere moment wil ik de tafel dekken en realiseer ik me dat ik maar drie borden nodig heb in plaats van vier.” Ze deelt de eettafel nu alleen nog met haar vader en zus. “Ook zij hebben het zwaar. We wisselen elkaar vaak af in hoe we ons voelen. Dan steunen we elkaar zover dat kan.”
Begin vorig jaar ging Fleurs moeder naar de huisarts. “Voor iets onschuldigs”, vertelt Fleur, “maar binnen een week hoorden we dat ze terminaal ziek was en niet meer beter kon worden.”
In de tijd die volgt, ondergaat Fleurs moeder veel behandelingen. “Maar die hebben allemaal niks gedaan. Daardoor wisten we dat ze in haar laatste jaar – en later haar laatste maanden zat.”
Met het gezin denken ze na over wat ze nog een laatste keer samen willen doen. “Voor mij waren dat vooral de kleine dingen, simpelweg tijd samen doorbrengen. Mijn moeder wilde mijn zus en mij graag in een trouwjurk zien. Op een goede dag hebben we haar toen meegenomen naar een bruidswinkel. Dat was voor ons allemaal een heel bijzondere dag.”
Bij alles wat Fleur met haar moeder doet, realiseert ze zich dat het de laatste keer is. “De laatste keer op vakantie, de laatste keer dat ze bij mijn kwart-marathon kon kijken, de laatste keer naar het ziekenhuis. Haar laatste weken hebben we vooral samen op de bank gespendeerd. Die simpele momenten samen, zijn voor mij misschien wel de mooiste herinneringen.”
De tekst gaat verder na de reel.
Dit bericht op Instagram bekijken
Nina's (22) moeder overleed onverwachts: 'Elke dag een zwaar gevoel, maar heb er ook van geleerd'
Fleur vertelt dat haar band met haar moeder heel hecht was. “Zij was degene die mij altijd begreep, ook als anderen dat niet deden. Bij haar kon ik altijd thuiskomen. Ze wilde overal het beste van maken, ook toen ze ziek was. Als we iets te vieren hadden, zorgde zij altijd dat er confetti in huis was. Ik kon met haar lachen totdat mijn kaken pijn deden.
Omdat ze er niet heel ziek uitzag, had ik nooit echt de realisatie dat ze ziek was. Tijdens Pasen zat ze nog bij ons aan tafel. Toen wisten we dat het niet goed met haar ging, maar niet dat we twee dagen later al afscheid moesten nemen. De woensdag na het paasontbijt is ze ’s middags in slaap gebracht.”
De tekst gaat verder na de foto.
Zo steun je iemand die rouwt: 'Vraag naar de grens van de ander, maar geef ook de jouwe aan'
Die woensdagochtend neemt Fleur afscheid van haar moeder. “We lazen haar onze speeches voor de uitvaart voor. Dat wilde ze graag, zodat ze onze woorden nog kon horen. Nadat ze is ingeslapen, heeft ze nog een week bij ons in de woonkamer gelegen.
Het was gek om haar zo te zien, wetende dat ze niet meer wakker zou worden. Tegelijkertijd was het ook fijn om nog even bij haar te kunnen liggen. We zijn die week constant bij haar geweest, regelden dingen rondom de uitvaart en kregen veel mensen over de vloer. Terwijl mijn moeder haar laatste dagen inging, werden de Moederdag-advertenties op tv afgespeeld. Dat was heel dubbel. In zo’n week word je echt geleefd, maar ik ben blij dat ze nog bij ons was totdat ze overleed.”
Fleurs moeder had alles voor haar afscheid zelf geregeld. “Haar uitvaart was mijn eerste uitvaart ooit. Alles voelde zo onwerkelijk. Gelukkig verliep alles precies zoals mijn moeder wilde. Ik had de rouwkaarten met haar ontworpen, met haar geliefde confetti in de envelop.”
Voor de uitvaart wilde Fleurs moeder dat iedereen een losse, wilde bloem meenam. “Die werden allemaal om haar kist heen gebonden. Alsof ze een omhelzing van iedereen bij haar droeg.”
Ook heeft Fleurs moeder memoryboxen achtergelaten: dozen met persoonlijke spullen en brieven voor bijzondere momenten. “Ik durfde mijne eerst niet open te maken, maar het is heel troostend. Voor de dag van de uitvaart had ze ook een brief geschreven. Ze heeft echt alles gedaan om er tóch nog een beetje bij te zijn.”
De tekst gaat verder na de reel.
Dit bericht op Instagram bekijken
Inmiddels is de afscheidsceremonie van Fleurs moeder twee weken geleden. “Ik haal deze dagen veel steun uit vrienden, mijn vader en zus. Op dagen dat alles te zwaar voelt, weet ik dat structuur me de dag door gaat helpen. Dan probeer ik toch even naar buiten te gaan.
De dag na de uitvaart was meteen heel lastig, omdat mijn bedrijf toen een jaar bestond. Het was de eerste feestdag waar mijn moeder niet bij kon zijn. Omdat zij het belangrijk vond dat alle kleine dingen gevierd werden, heb ik toen een taartje gehaald. Echt vieren zat er alleen niet in.
In diezelfde week was het ook gelijk Moederdag. Toen hebben we met het gezin rustig aan gedaan; even gewandeld en ’s avonds hapjes gemaakt. Precies de hapjes die mijn moeder ook altijd zou maken.”
Sinds haar moeder ziek werd, deelt Fleur veel van haar leven op TikTok. “Toen ik voor het eerst vertelde wat ik meemaakte, kreeg ik zoveel reacties van mensen die zich erin herkenden. Het voelde alsof ik niet meer alleen was. Want er wordt vaak over de ziekte zelf gepraat, maar niet over wat het emotioneel met je doet.”
Vanuit dat idee richtte ze Creatie tegen Kanker op, een platform waarop ze haar ervaringen deelt. Ze werkt aan een expositie en droomt van bijeenkomsten voor lotgenoten. “Het helpt me om iets terug te kunnen doen. Ik kon mijn moeder niet beter maken, maar ik kan misschien wel iemand anders laten voelen dat ze er niet alleen voor staan.”
Evi (28) verloor haar vriend: 'Geen dag gaat voorbij zonder tranen'
