Of het nu gaat om een oma die liever niet oppast, een oppas die haar eigen regels hanteert of familie die net iets te betrokken is: het ouderschap is zelden een soloproject. In de rubriek ‘Niet mijn (opvoe)ding’ lees je verhalen over de uitdagingen die daarbij komen kijken.
Hieronder lees je drie verhalen van het afgelopen jaar.
Al voor ze oma wordt, stelt Marlène duidelijke grenzen aan het oppassen op haar toekomstige kleinkinderen. Dat doet ze vooral omdat ze in haar omgeving ziet wat het doet met andere (groot)ouders. Bij een goede kennis merkt ze bijvoorbeeld hoe zwaar die vaste oppasdagen kunnen zijn. “Al haar vrije tijd ging op aan haar kleinkind, en ondertussen zat haar kind in het weekend lekker in de kroeg, en konden zij weer oppassen. No way dat ik dat ging doen.
Ik heb mijn kinderen heel duidelijk gezegd: alles leuk en aardig, maar daar ga ik niet aan beginnen. Ik hoefde al helemaal niet te horen dat als zij geen oppas konden regelen, ‘we’ een probleem hadden. Dan denk ik: wie heeft er een probleem? Wie wilde er kinderen opvoeden? Niet ik, dus niet mijn probleem.”
“Mijn schoonmoeder en haar vriend namen de kinderen een dagje mee naar het zwembad. Het was een groot zwembad met allerlei glijbanen. Helemaal leuk voor de kids en superlief natuurlijk”, vertelt Faye.
Aan het einde van de dag bracht Fayes schoonmoeder de kinderen netjes weer thuis. “Toen ze de kinderen thuisbracht, zei ze dat ze een beetje verbrand waren, omdat ze toch buiten konden zwemmen, lunchen en spelen, en ze geen zonnebrand bij zich hadden.” In eerste instantie maakte Faye zich niet druk. “‘Oh oké, kan gebeuren’, dacht ik. Niet wetend hoe erg het daadwerkelijk was.” Want ze waren niet ‘een beetje verbrand’, zoals haar schoonmoeder zei.
Marijke past één vaste dag per week op. “Voor de andere drie kleinkinderen deed ik dat vroeger ook, dus het was logisch dat ik dat nu opnieuw zou doen. Misschien is het een keer gevraagd, maar voor ons allebei stond het al snel vast. Bij mijn oudste dochter deed ik het, en nu bij de jongste”, vertelt ze.
Naast het oppassen op haar kleinkind werkt Marijke ook nog drie dagen per week in de zorg. “Meestal werk ik drie dagen en heb ik daarna een dag vrij, waarbij maandag mijn vaste vrije dag is. Toch gebeurt het vaak dat ik op die dag moet oppassen, vervolgens drie dagen werk en de dag daarna opnieuw moet oppassen. Dan heb ik eigenlijk een volle werkweek, zonder vrije dag tussendoor. Dat is soms best zwaar.”
Heb jij ook weleens te maken met verwachtingen, bemoeienis of botsingen binnen het (groot)ouderschap? Mail naar lezer@linda.nl met je naam, leeftijd en telefoonnummer, en deel (anoniem) jouw verhaal voor onze rubriek ‘Niet mijn (opvoe)ding’.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Tessa (63) wil geen vaste dagen oppassen: 'Voelt alsof ik m'n kleinkind afwijs'
