Nadat ik voor m’n dertienjarige dochter een AirUp aanschafte, ben ik me in de zogeheten ‘flesrevolutie’ gaan verdiepen. En geloof me: je hunkert bijna naar de Punica-oase als je AirUps schreeuwerige guerrilla-reclame bekijkt. Wie spreekt zulke onzin aan?
De licht agressieve toon van de reclame is dat ‘je moet oprotten met suiker’ #thinknewdrinknew. Voor wie de nieuwe hype onder middelbare scholieren niet kent: de AirUp is een normale drinkfles. Hij is wel flink aan de maat: 650 ml. Lekker handig voor tere kinderruggetjes die al zoveel kilo’s aan huiswerk mee moeten tillen. En ondanks de correcte hashtags, veganistisch en vegetarisch (je drinkt WATER), is het van ordinair plastic gemaakt. In de dop zit een mondstuk, waar je een plastic geurpod in drukt. Een geurpod, lieve mensen.
Je drinkt water, maar door de geur uit de pod in te ademen ‘proef’ je een smaak. En dat is volgens AirUp een revolutionaire manier van drinken. Verdienmodel zijn de dure geurpods. De smaken zijn allesbehalve baanbrekend: lychee, mandarijn, watermeloen of kola (met een K, lekker tegendraads). De pods lijken op kleuterhockey-bitjes. Ze slingeren, tot groot genoegen van de katten, in huis want… nou ja hier woont een puber.
Ik heb spijt van de aankoop maar het is te laat. Het ligt natuurlijk allemaal aan mij. Ik ben er vet ingetrapt want ‘iedereen heeft zo’n fles’ en die druk is groot als je naar de middelbare gaat. Ik ben een 46-jarige Karen-moeder. Ik houd wel van verandering, niet van bullshit. Toen collega’s en vrienden jaren geleden ineens de E-sigaret gebruikten, leed ik ook aan lichte aanpassingsproblemen. Iemand zien lurken of zuigen, op een andere plek dan in een kinder- of slaapkamer, geeft toch hardnekkige kortsluiting in het brein.
Terug naar Lena en Tim, de twee Duitse studenten die in 2016 het Air-Up idee ontwikkelden: ze schreven een scriptie en ontwikkelden een startup. Dat komt terug in de lege AirUp-slogan: ‘Twee studenten, één scriptie.’ Na het horen van die leus, midden in de video, heb ik het maar even opgezocht. Zo ben ik.
Holle frasen gemixt met wat gebakken lucht = AirUp. ‘Je maandelijkse dosis geluk’, staat op de website. Geluk is volgens hen nooit meer zonder pods te komen zitten. Een geurpod-abonnement dus. ‘Gun jezelf wat liefde. Negeer loze beloften. Geniet van smaakvolle verrassingen.’ En als je dan nog niet uit liefde voor jezelf zo’n fles kopen wil , dan is er altijd nog de CheGuevara-gedachte:
“We hebben een revolutie ontketend in de manier waarop je water drinkt. Je drinkt nog steeds met je mond, maar wat je proeft, is compleet veranderd! We proeven voor 80% met onze neus. En zo werkt dat nu ook met water. ‘
Wat is er in godsnaam mis met puur water? Dat het geen smaak heeft is, is niet waar. Evian vind ik echt lekkerder dan Spa en dat zal wel in hele kleine smaakverschillen zitten. Als Acqua Panna op tafel staat, drinken Charlie en ik de fles meteen leeg. Puck gaat het liefst voor de beste optie: water uit de kraan.
Achteraf gezien was Punica behoorlijk baanbrekend, (zonder toegevoegde suikers, dat schreeuwde pas REVOLUTIE). Want de makers beseften dat ze ons een oase verkochten. Zelfreflectie is steengoede marketing, als je het mij vraagt. Geen ‘Rot op met je suiker’ of ‘Maandelijkse dosis geluk’ maar FidoDido en Punica als rolmodellen. Jammer dat die twee studenten en hun gezamenlijke scriptie daar geen voorbeeld aan wilden nemen.
