Felicia (37) en haar man Corné hadden het voortkabbelende leven in Nederland wel gezien. Met kroost en al stapten ze het vliegtuig in en reizen ze momenteel de halve wereld over.
Voor LINDA.reizen doet Felicia verslag van haar reis door Australië, Nieuw-Zeeland, Fiji, Argentinië en Chili.
Lees ook
Felicia is met haar gezin op wereldreis: ‘Ik wil niet meer naar huis, nooit meer’
Hoe langzaam ik de nog resterende dagen wil afstrepen, zo snel valt ook het laatste restje goede voornemens van de (inmiddels al zeer magere) lijst. Wat er dan nog opstond? Een beetje gezond blijven leven en alleen in het weekend een glas wijn.
Vooral dat laatste bleek en blijkt een klein probleem, want vakantie en alcohol gaan wat mij betreft hand in hand; samen naar een prachtige zonsondergang kijken met een koud biertje in de hand, of lange luie lunches met een glas wijn: ik word er dolgelukkig van.
De grote vraag is nu of we op een héle lange vakantie zijn, of op reis. En is er eigenlijk wel verschil tussen die twee? Niet echt natuurlijk, behalve dat we ons dus hadden voorgenomen een heel klein beetje het ritme van thuis aan te houden: regelmatig sporten, op tijd naar bed en alleen borrelen in het weekend (een beetje discipline kan geen kwaad, toch?). En waar je tijdens een vakantie best mag zondigen want het is maar voor even, is wat regelmaat tijdens een lange reis geen overbodige luxe, want zes maanden lang op alle fronten in de vakantiemodus is voor helemaal niemand goed. Dus: een streng borrelbeleid.
Maar ook dat was dus weer een ijdel voornemen, want hoe verder de reis vordert, hoe slapper we lijken te worden. Misschien omdat het eind in zicht is? Of omdat deze reis zo godallejezus heerlijk is dat we elke dag wel zouden willen vieren?
We zien de prachtigste stranden en zonsondergangen, genieten intens van het leven samen en verkeren vrijwel non-stop in euforische staat, en dat alles schreeuwt toch vaak om een alcoholische omlijsting. Gewoon, een biertje of glas wijn tijdens de lunch of aan het eind van weer een perfecte dag, een piña colada op een Urugayaans strand of een laatste proeverij bij het zoveelste prachtige wijnlandgoed in Chili.
Stiekem is er altijd wel weer een reden te verzinnen, variërend van ‘het is weekend’, tot ‘maar dit is onze éérste avond op dit nieuwe continent’, of ‘het is onze láátste avond hier!’ En ik kan je vertellen, we worden steeds creatiever op dit front; vakantie en alcohol zijn stiekem toch echt onlosmakelijk met elkaar verbonden, althans in ons boekje.
Ik vrees dus dat ook dit voornemen op de stapel ‘mislukt’ kan, of op z’n minst uitgesteld totdat we weer thuis zijn en terug in het straffe stramien van werk, school en alle andere verplichtingen. Tot die tijd proosten we vrolijk verder, op het leven, en deze reis, en het intense geluk dat we deze zes maanden nog zoveel extra ervaren. En dat smaakt verdomde goed.
Meer zien van Fee en haar wereldreis? Al haar verhalen vind je op The Travelling Toddler. En voor alle foto’s moet je hier zijn.
