Het is vandaag vier jaar geleden dat we onderweg naar het ziekenhuis het bericht kregen dat onze broer Hafid was overleden. Iedere ochtend gingen we naar hem toe, iedere dag zagen we hem verzwakken, maar toch hadden we hoop op genezing, op een wonder, maar die vroege donderdag 29 april 2021 voelden we de dreun van het verlies.
Hafid was een beroemd schrijver. Een gulle ziel die veel verkeerde mensen aantrok die op hem parasiteerden. Een talent met wie mensen graag gezien wilden worden. Een virtuoos schrijver die door te veel slechts gezien werd vanwege zijn islamkritische stukken waar ze zich gretig aan laafden.
Gisteren bezochten mijn zus en nicht zijn graf en dat bleek aangetast te zijn. Een of andere idiote onverlaat heeft de eerste letters van zijn naam zwart gemaakt. Zelfs in zijn dood wordt hij niet met rust gelaten.
Hafids volledige naam was Abdelhafid. Zijn graf eert zijn naam, in zowel het Nederlands waarin hij schreef als het Arabisch, de taal die hij zo mooi naar het Nederlands vertaalde. Dat een vreemde zich het recht toe-eigent zijn naam en graf te besmeuren, is ongehoord en tekent de manier met welk gemak mensen je identiteit en taal denken af te kunnen pakken.

Neem de demonstratie in Rotterdam tegen het geweld in Gaza die door islamitische organisaties werd georganiseerd. Die verliep vreedzaam, maar toch wisten politici en columnisten er iets ranzigs van te maken door de deelnemers en het protest te criminaliseren.
“Ze riepen Allahu Akbar”, klonk het verontwaardigd. Allahu Akbar, ‘God is groot’, is de meest gebezigde uitspraak binnen de islamitische wereld en die kan, afhankelijk van de context, werkelijk van alles betekenen. Natuurlijk, het is een geloofsgetuigenis, maar wel eentje die zo verweven is met de taal dat-ie overal voor gebruikt wordt: als je een mooie man of vrouw ziet, als iets heel erg lekker is, als je boos bent, als je verliefd bent, als iets te zwaar is, als je niet kunt geloven wat je ziet of hoort.
Je zou het (sommigen zullen dit oneerbiedig vinden, maar ik heb dit nodig om het uit te leggen) kunnen vergelijken met het woord ‘lekker’, dat ook voor van alles en nog wat wordt gebruikt. Om te zeggen dat iets lekker is, of juist duidelijk te maken dat je iets niet oké vindt.
Allahu Akbar is niet van Geert Wilders die de term misbruikt om onschuldige mensen verdacht te maken, het is van de mensen zelf, van de 2 miljard moslims op de wereld die ongestoord een leven willen leiden en hun taal gebruiken op hún manier.
De betekenis van woorden verdraaien, is een geniepige, giftige manier om mensen aan je te onderwerpen. Wanneer je mensen hun identiteit en taal afpakt, worden ze je bezit.
Hafid is van Abdelhafid. Dat is zijn naam. Niemand heeft het recht aan zijn graf te zitten en zijn naam te wissen. Het is grafschennis. Ik wens de dader eeuwige, hardnekkige eczeem toe.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
