Baudet heeft gisteren weer een relletje veroorzaakt en iedereen speelde hem zo, hup in de hand. Tijdens de Algemene Beschouwingen ratelde de politieke hofnar geheel off topic door over de studie van Kaag en probeerde hij idiote theorieën weer eens als feiten te presenteren.
Dat resulteerde begrijpelijk in zichtbare ergernis bij het kabinet. Gevolg? Ze verlieten briesend en stampvoetend de kamer. Dat is eigenlijk not done, dus konden we weer rekenen op een ophefje. Drie keer raden aan welke clown we daardoor de afgelopen bijna vierentwintig uur niet konden ontkomen? Terwijl ik – persoonlijk – liever helemaal nooit iets van hem zie.
Iedere volwassene met een gemiddelde intelligentie weet dat je mensen die negatieve aandacht trekken niet moet belonen door het te geven. Gek genoeg blijven we dat vaak wel doen. Bijvoorbeeld om ons gelijk te halen of ons beter te voelen over onszelf. Zo ook wanneer beroepsslachtoffer Thierry Baudet weer eens een absurde stunt uithaalt.
Of Baudet naakt op de rand van een infinitypool ligt, aan een zak gedroogde lavendel snuffelt, met een legervest de Tweede Kamer in marcheert of weer eens een opruiende en knetter conservatieve opmerking over vrouwen maakt; zijn provocatiemodel werkt. Iedere keer opnieuw.
We genieten van zijn domme lulkoek, want het raakt steevast kant noch wal, tot het punt dat het ronduit lachwekkend is. Maar waar we pas écht van smullen? Zijn fratsen continu reposten op social media, voorzien van een verontwaardigde mening of een geestig bedoelde opmerking over de zot. Even onze eigen intelligentie benadrukken.
‘There’s no such thing as bad publicity’, wordt altijd gezegd. Iedereen die zijn zoveelste schreeuw om aandacht een podium biedt, voorziet hem en zijn partij op die manier dus eigenlijk van hetgeen hij graag wil; gratis PR. Voor nationale zichtbaarheid hoeft Baudet geen euro uit de pot te vissen.
Haters, dwazen en mensen die zeuren moet men stilzwijgen. Anders bevestigen we dat slecht gedrag werkt. Op het moment dat de mensen en de media de microfoon dus weer de kant van Baudet op buigen, kan hij rustig zijn zegje doen. Vaak in combinatie met een buitensporig verongelijkt relaas.
De hele wereld heeft het tenslotte op hem voorzien, want wie zijn bizarre gedachtengoed niet deelt, moet haast wel tegen hem zijn. Iemand die voortdurend de rol van de gebeten hond kiest, zal van zich af blijven bijten om zijn slachtofferschap te rechtvaardigen en zichzelf te verdedigen. Zo komen we natuurlijk nooit van zijn krankzinnige perfomances af.
Genoeg redenen om ons eigen ego te temperen en hem geen minuut meer van onze aandacht te schenken. Geen tweets retweeten. Geen Instagramposts uploaden. Nieuwsberichten enkel plaatsen wanneer ze daadwerkelijk relevant zijn. Laat hem in zijn eigen vet gaar koken, ergens daar ver in zijn denkbeeldige Forumland.
Als we met z’n allen minder aandacht besteden aan de politieke grap die Thierry Baudet is, kunnen we die energie gebruiken voor positieve zaken. Wanneer hij ons dus weer op de zoveelste schertsvertoning trakteert in de hoop op aandacht, negeer hem dan gewoon. Slecht gedrag wordt niet meer beloond. Een strontvervelend kind moet je tenslotte nooit een snoepje geven.
'Ga eens écht met de bezem door de misogyne corpscultuur'
