Dagelijkse talkshows drukken de pauzeknop in en talloze herhalingen overspoelen de tv-gids. De komkommertijd is aanstaande, maar gaat pas officieel van start als ook Goede Tijden, Slechte Tijden met de jaarlijkse cliffhanger op de proppen komt. Komende week is dit moment daar.
Met de slotaflevering komt een veelbewogen seizoen tot een einde. Een jaar waarbij de kijkcijfers in de lift zaten, maar er creatief gezien de nodige kritiek kwam op de klassieke soap. Ik ben persoonlijk in jubelstemming, niet met een GTST-loze maand in het vooruitzicht, maar omdat alle puzzelstukjes toch nog op hun plaats zijn gevallen.
Het was de afgelopen maanden als kijker van een bepaalde leeftijd (lees: dertig plus) namelijk best een pittige klus om je door een aflevering heen te worstelen. De oudgedienden verdwenen naar de achtergrond en met steeds meer jongere acteurs leek het vaker op Spangas dan mijn vertrouwde Goede Tijden, Slechte Tijden. Begrijp me niet verkeerd, een beetje vernieuwing is prima, zo lang de geschiedenis niet te veel uit zicht raakt.