Dagelijkse talkshows drukken de pauzeknop in en talloze herhalingen overspoelen de tv-gids. De komkommertijd is aanstaande, maar gaat pas officieel van start als ook Goede Tijden, Slechte Tijden met de jaarlijkse cliffhanger op de proppen komt. Komende week is dit moment daar.
Met de slotaflevering komt een veelbewogen seizoen tot een einde. Een jaar waarbij de kijkcijfers in de lift zaten, maar er creatief gezien de nodige kritiek kwam op de klassieke soap. Ik ben persoonlijk in jubelstemming, niet met een GTST-loze maand in het vooruitzicht, maar omdat alle puzzelstukjes toch nog op hun plaats zijn gevallen.
Het was de afgelopen maanden als kijker van een bepaalde leeftijd (lees: dertig plus) namelijk best een pittige klus om je door een aflevering heen te worstelen. De oudgedienden verdwenen naar de achtergrond en met steeds meer jongere acteurs leek het vaker op Spangas dan mijn vertrouwde Goede Tijden, Slechte Tijden. Begrijp me niet verkeerd, een beetje vernieuwing is prima, zo lang de geschiedenis niet te veel uit zicht raakt.
Personages als Laura, Janine, Rik, Ludo en Linda voelen namelijk als familie. Sommigen van hen komen al dertig jaar bij de kijkers thuis en dan is het toch even afzien als ze ineens tweede viool spelen in de serie. Met als dieptepunt uiteraard het plotselinge ontslag van Babette van Veen en Joep Sertons afgelopen winter.
Maar: vijftig procent van die kolossale fout is inmiddels hersteld: in een soort onverwachte U-turn werd Babette teruggevraagd naar de serie en goddank zei ze nog ‘ja’ ook. Vanaf maandag is Linda dus weer op televisie te zien, maar iedereen die al via Videoland vooruit heeft gekeken weet inmiddels hoe héérlijk ’t is om het iconische personage er weer bij te hebben. De humor, de ervaring, maar ook gewoon de leeftijd. Linda heeft geleefd en dat is een extraatje. Vooralsnog gaat het om een gastrol, maar ik heb nog steeds de hoop dat de makers haar nu dat contract voor het leven gaan geven, waar ik al eerder voor gepleit heb.
Niet alleen de comeback van Linda is om te smullen, ook Stefano Sanders is terug. Bas Muijs maakte ruim twintig jaar geleden als de zoon van Ludo z’n intrede in GTST, al blijkt inmiddels dat het zijn broer is. Voor kijkers van het eerste uur zoals ik moet je af en toe een soort verbinding met het verleden leggen. Die weg hebben de scripts nu gelukkig weer gevonden.
En dan hebben we nog Laura, de moeder-overste van het stuk. Jarenlang weggestopt als een wandelende hulplijn achter de bar. Een ondersteunde rol met nauwelijks ruimte voor een eigen leven. Maar ook actrice Jette van der Meij heeft weer fatsoenlijke dialogen gekregen om in haar hoofd te stampen, haar personage doet er weer toe. Niet alleen te gek voor haar, maar ook voor de fans, die daadwerkelijk meeleven met Laura. Al weten we heus dat ze niet echt bestaat, ze is toch een wezenlijk onderdeel van ons.
Ik geniet weer van GTST en kijk oprecht iedere dag weer uit naar een verse aflevering. Een gevoel dat de afgelopen zes maanden nergens meer te bekennen was. En afgaande op de reacties via sociale media was ik absoluut niet de enige met deze mening. Dus cast en crew: lekker even uitblazen deze zomer. Eind augustus hebben we weer een date met elkaar. Elke maandag tot en met donderdag om acht uur. Zin in!
GTST: 'Babette van Veen is als een versleten stuk bordkartonnen decor aan de kant gezet, schande!'
