De kinderen van de familie Jelies hebben hun eerste schooldag in Spanje in Een Huis Vol Emigreert. Het is een spannende dag, want op school wordt er Spaans gesproken en dat spreken de kinderen nog niet.
Ook ouders Janneke en Johan vinden het spannend.
Johan zorgt voor het drinken en gevulde broodtrommels. “Pak je schoenen, pak je tas, allemaal in de bus”, zegt hij. Hij is zijn zenuwen maar net de baas. “Johan mag er niet meer bij”, grapt Janneke voor ze vertrekken. “Je bent veel te gestrest.”
De schooldag van Albertine (12) begint als eerste. Ze gaat voor het eerst naar de middelbare school. Haar vader heeft nog wat tips. “Probeer niet verlegen te zijn, probeer gewoon te mengen in groepjes.” Albertine heeft er vertrouwen in. “Het komt gewoon goed.”
Dan is het ook de beurt aan de jongste vier om naar de basisschool te gaan. “Ik heb er heel veel zin in”, zegt Carolien (8) met een lach. Harrie (9) is erg zenuwachtig en knuffelt Janneke. “Moeder, ik ben erg bang.”
Familie Jelies gaat naar Spaanse supermarkt in 'Een Huis Vol Emigreert': 'Zijn dit piemels?'
De deuren gaan open en samen met Aida (15) brengt Janneke de kinderen naar binnen. “Ik voel hun spanning”, zegt Aida. Het is ook tijd voor haar om naar school te gaan. De spanning giert door haar lijf: “Ik ben misselijk, ik moet een scheet laten en ik moet plassen. Alles tegelijk.” Als ze voor de school staan zegt Aida dat ze liever alleen die kant op gaat. Janneke geeft haar een kus. “Ik ben trots op jou, dat weet je. Succes meid, tot straks.” Ook Jantine (14) krijgt op veilige afstand van de school een kus van Janneke. “Je bent een lieve meid, dat ga je gewoon doen.”
Johan, Janneke en Jennie (17) gaan ergens in het dorp op een terras zitten tot de kinderen weer klaar zijn met school. Aida is als eerste terug: haar eerste schooldag was alleen een kennismaking met haar klas. “Het ging goed, maar mijn mentor spreekt echt geen Engels”, zegt ze. Daarna kan ook Albertine opgehaald worden. “Ik verstond er helemaal niks van. Maar er zit een Engels meisje in mijn klas.” Helaas geldt dat niet voor Jantine. “Het was zo raar”, zegt ze omdat ze niks verstond.
Dan is tijd voor Janneke en Jennie om het jongste Jelies-kroost van de basisschool te halen. Ze zijn alle vier enthousiast. “Ik kon me niet beter wensen”, zegt Janneke. Ze hebben allemaal al nieuwe vrienden gemaakt. “Ik heb er echt wel 15 of zo”, zegt Harrie blij. Hij heeft alweer zin in de volgende schooldag.
“Ik voel nu gigantisch veel opluchting”, zegt Janneke. “Ik had dit nooit verwacht, k ben zo vreselijk blij.” Eenmaal terug op het terras krijgt iedereen een lekker ijsje. “Voor de kleintjes ben ik wel blij”, zegt Johan. “Ik blijf me nog wel een beetje zorgen maken om Jantine, Albertine en Aida.”
Kijk Een Huis Vol Emigreert hier terug.
Emotionele hereniging familie Jelies in ‘Een Huis Vol Emigreert’: 'Dit gaan we nooit meer doen'
