Maartje Mulder

“Ik zat op de middelbare school met Jonas en Rogier, twee van de oprichters van Q-dance. Dat is een organisatie die dancefeesten organiseert”, begint Maartje. “Toen zij net begonnen met het geven van hun allereerste feesten begin 2000 was ik er altijd bij.”

Toch duurt het flink wat jaren voordat Maartje zich bij hen aansluit. “Zelf nam ik een compleet andere afslag”, legt ze uit. Na school verruilde ze Nederland namelijk voor bergen, sneeuw en adrenaline. Ze hield veel van sport en reisde als snowboarder de wereld rond.

“Ik woonde in Frankrijk, Nieuw-Zeeland en Amerika. In de winters snowboardde ik en in de zomers ruilde ik mijn board om voor een surfplank.” Als ze tijdens een van die zomers terug is in Nederland, vragen haar vroegere vrienden of ze hen uit de brand kan helpen. Het gaat goed met hun organisatie Q-dance en ze hebben net een beachclub in Bloemendaal aan Zee geopend. Of Maartje niet toevallig tijdens het zomerseizoen voor ze wil werken als bedrijfsleider.

Q-dance

Het werken met vrienden bevalt, maar het boarden blijft kriebelen. Na het zomerseizoen verdwijnt ze dan ook weer richting de bergen – tot ze in 2013 definitief in Nederland terugkeert. “Ik realiseerde me dat je niet voor eeuwig van bijbaantjes kunt leven.”

Ze komt weer in contact met haar vrienden, die nog wel een baan voor haar hebben: creatief projectmanager. “Ik bedacht voor de feesten van Q-dance de showthema’s, werkte mee aan visuals en was tijdens de eindshows de showcaller – met een headset in de front of house, alles strak aansturen. Intens, maar zo vet.”

Tekst loopt door onder de foto.

‘Als een uniform’

Na zes jaar in die functie begint het weer te kriebelen. “Ik had het wel weer gezien. Ik wilde iets nieuws.” Ze ontdekt dat er op het gebied van merchandise nog een hoop te verbeteren valt voor de feesten die Q-dance organiseert, waaronder Defqon.1. Ze besluit zich erin te verdiepen en trekt steeds meer taken naar zich toe. Zo groeit ze langzaam uit tot Lead Merchandise.

Wie nu denkt: festivalmerchandise, zo spannend is dat toch niet? Die heeft het mis. Waar veel festivals het er een beetje bij doen, is het voor Defqon.1 een serieuze business. “Wij draaien een behoorlijke omzet op merchandise, die met het jaar blijft groeien”, zegt Maartje nuchter. “Het is geen shirt dat je thuis in de kast legt. Mensen dragen het alsof het een uniform is. Onze fans zijn extreem toegewijd en laten dat graag zien.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Defqon.1 Festival (@defqon1)

Merchandise op festivals

En dat ziet ze terug op het terrein. “80 procent van de bezoekers draagt onze merch. Van petjes tot hoodies, van shorts tot complete matching outfits. Sommige mensen lopen er van top tot teen in. Het blijft bijzonder om onze ontwerpen terug te zien. Niet alleen op het festivalterrein, maar ook in het wild.”

Jaarlijks lanceert ze met haar team tien (!) collecties. Maar wat houdt haar functie precies in? “Ik ben een soort octopus met pootjes in alles”, legt Maartje uit. “Ik doe de planning van de kleding, de conceptontwikkeling, de afstemming met designers, de productie, de storytelling, de fotoshoots, de commercials. En op Defqon.1 zelf ben ik dat jaar óók weer de showcaller. Maar dat staat los van mijn werk voor de merchandise. ”

Tekst loopt door onder de foto.

Obstakels

Natuurlijk gaat er ook weleens iets mis. “Er is altijd wel iets. Laatst nog: een hele zending vlaggen raakte kwijt tijdens een verhuizing van de loods.” Tijdens de blokkade van het Suezkanaal zat een deel van hun merch letterlijk vast op zee. “Dan sta je daar, je festival komt eraan en je hoodies dobberen ergens bij Egypte.”

Toch houdt Maartje altijd haar hoofd koel. “Tegelijk doen we er alles aan om de productie duurzamer te maken. We werken steeds meer met Turkse fabrieken, waar de omstandigheden beter zijn dan in China.”

Geen fan van hardstyle

Hoewel ze jarenlang met hart en ziel werkt aan het grootste hardstylefestival van de wereld, draagt Maartje zélf nooit de merch. “Ik ben geen hardstylefan”, zegt ze eerlijk. “Ik draag het niet, ik luister het niet. Maar ik ben mega trots op wat we neerzetten. En ik vind het heerlijk als ik iemand in de supermarkt met een bucket hat van ons zie lopen. Echt, dan moet ik altijd lachen.”

Festivaldromen

Veel meiden dromen van een baan in de festivalwereld. Daarvoor heet Maartje nog wel een tip. “Als je bij een dancebedrijf werkt, ben je niet aan het feesten. Dan ben je aan het buffelen. Als jij bij Defqon.1 komt werken omdat je het festival zo vet vindt, weet dan: je bent dat hele weekend aan het werk, je staat niet op de dansvloer.”

Pianist Ischico wil klassieke muziek toegankelijk maken: 'Mensen schrikken weleens als ik praat'Lees meer