Voor Nynke voelt haar stotter jarenlang als een gevangenis. Door reacties van anderen, begint ze aan zichzelf en haar intelligentie te twijfelen. Tot ze een manier vindt om van haar stotter af te komen.
Vandaag is het Wereld Stotterdag. Mensen die stotteren worden nog vaak onderschat. Nynke deelt daarom openhartig haar verhaal met LINDA.meiden.
OPGESLOTEN “Heette iemand Judith? Dan zei ik Udith. Op mijn tiende had ik al zo mijn trucjes.” Al zo lang Nynke zich kan herinneren, stottert ze. “Ik heb nooit anders gekend. Toch heeft mijn stotter me altijd een opgesloten gevoel gegeven. Ik ben – en was als kind al – een open enthousiast persoon. Ik hield van verhalen vertellen en op het podium staan. Het werd alleen altijd een lange zit voor anderen.”
DOM Als Nynke een korte zin wil zeggen, moet ze al snel acht keer opnieuw beginnen. “En als het dan lukte, liep ik vervolgens bij het einde van de zin vast. Ik kon niets zeggen zonder vast te lopen. Daardoor namen mensen me vaak niet serieus. Ze trokken indirect de conclusie dat ik dom of ‘niet helemaal goed’ was.”
MUSICAL “Gelukkig heb ik lieve ouders die mij altijd hebben aangemoedigd om te blijven praten. Als ik op school iets naars had meegemaakt, bespraken we dat thuis. Mijn ouders bleven net zo lang luisteren tot ik uit mijn woorden kwam. Ik kan me herinneren dat ik op de middelbare school een keer niet mocht meedoen aan de musical. Het zou een afgang voor mij worden en te lang duren voor het publiek, aldus mijn docent. Mijn ouders wilden dat ik de volgende les voor mezelf opkwam. Ze drukten me op het hart: ‘Laat je door niemand tegenhouden’.”
Luna ging van vmbo-basis naar Geneeskunde: 'Wilde laten zien dat ik het wél kan'
FRUSTRATIE Toch begint Nynke aan zichzelf te twijfelen. “Ik was ‘anders’ – en de reacties van anderen bevestigden dat. Communiceren zoals anderen moeiteloos deden, kon ik niet. Daardoor voelde ik me eenzaam en vaak gefrustreerd.”
LOGOPEDIST “Op mijn dertiende liep ik al tien jaar zonder succes bij een logopedist. Dat gaf me eerst hoop. Sommige mensen groeien over hun stotter heen. Toen dat bij mij niet het geval bleek, voelde ik me een mislukking. Ik deed mijn best bij alle opdrachten die ik van de logopedist kreeg, maar niets hielp. Het was hopeloos.”
DE WERELD DRAAIT DOOR Tot Nynkes ouders op een doordeweekse avond overspoeld worden door berichten van vrienden. Ze hadden op televisie, tijdens een uitzending van De Wereld Draait Door, iets gezien dat misschien wel interessant was voor Nynke. “Mijn ouders zetten me neer voor de tv. We zaten alle drie op de salontafel, omdat we te nieuwsgierig waren om rustig op de bank te ploffen.”
NIETS TE VERLIEZEN “Op tv vertelde een vrouw over een methode waarmee mensen van hun stotteren kunnen afkomen. De Del Ferro-methode. Ik voelde spanning in mijn lichaam. Ik had jarenlang gehoord dat ik mijn stotteren moest accepteren, dus durfde bijna niet meer te hopen dat dit kon helpen. Mijn ouders zetten de tv op pauze en keken me vragend aan. ‘Wat vind je? Zullen we dit proberen?’. Ja, zei ik. Ik had niets te verliezen.”
HUILEN Als dertienjarig meisje bezoekt Nynke een informatiedag bij Del Ferro. Daar leert ze hoe ze haar middenrifspier kan besturen. Als je je middenrif vloeiend laat bewegen, is het fysiek niet mogelijk om te stotteren. “Na de uitleg vroegen ze daar of iemand de methode wilde proberen. Ik stak mijn hand op. Voor de volle zaal lukt het me opeens mezelf zonder haperen voor te stellen. Ik moest meteen huilen. Dit was jarenlang mijn droom en het lukte gewoon in een dag.”
Anna werd jarenlang gepest: ‘Mijn nummer ging rond en onbekenden stuurden me de gemeenste dingen’
ZELFVERTROUWEN Nynke volgt de volledige cursus en leert niet alleen vloeiend spreken, maar ook weer in zichzelf te geloven. “Mijn negatieve overtuigingen speelden een grote rol in mijn leven. Ik moest mijn zelfvertrouwen leren opbouwen. Daar ondersteunde Del Ferro me bij.”
VAN VMBO NAAR UNI “Op de basisschool bedacht ik dat ik graag dierenarts wilde worden, maar dat vond iedereen al snel hoog gegrepen. Juist daarom besloot ik er toch voor te gaan. Als je leert om vloeiend te spreken, wordt het leven opeens zó veel makkelijker. Ik ging van het vmbo naar de havo, haalde mijn propedeuse op het hbo, deed daarna vwo én een mbo-opleiding als dierenartsassistent, en begon vervolgens aan diergeneeskunde op de universiteit in Gent.”
PASSIE Inmiddels studeert Nynke psychologie aan de universiteit van Groningen. “Ik wilde eerst vooral bewijzen dat ik het kon. Maar uiteindelijk ontdekte ik tijdens diergeneeskunde dat mijn passie niet bij dieren lag, maar bij mensen. En daar ben ik nu helemaal op mijn plek.”
STEM GEBRUIKEN “Om eerlijk te zijn, besef ik pas de laatste tijd hoe ver ik ben gekomen. De overtuigingen die ik vroeger had – dat ik niet slim genoeg was, dat ik er niet toe deed – die zitten diep. Maar ik leer steeds meer om mezelf te zien zoals ik ben: een sterke vrouw. Ik kan nu mijn stem gebruiken om anderen te inspireren. Ik zing in drie bandjes en kan mijn eigen nummers aankondigen. Dat voelt zó bevrijdend. En als psycholoog in opleiding wil ik mensen helpen om ook hun eigen stem te vinden – letterlijk of figuurlijk.”
Charity zag door stotteren op tegen leven: 'Ik zat opgesloten in m'n lichaam'
