‘Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk ontmoet?’ Soms leiden de gekste kennismakingen tot de beste relaties. In de rubriek Kom je hier vaker? lees je hoe bijzondere ontmoetingen besties of koppels bij elkaar brachten.
Dagen nadat Tanja Janssens (27) haar Jurre (28) leerde kennen, begon haar geplande wereldreis. Hun verliefdheid ontwikkelde zich tijdens belletjes en FaceTime-gesprekken, en bleek ook face-to-face hartstikke echt te zijn.
“Het was mijn laatste avond stappen met vrienden”, vertelt Tanja. “Ik zou voor onbepaalde tijd gaan reizen, eerst naar Australië en Nieuw-Zeeland. De hele avond was gezellig, het voelde als een goed afscheid van Nederland. In de laatste vijftien minuten van de avond kwam Jurre bij ons staan, omdat een van zijn vrienden aan het flirten was met mijn vriendin. Dronken kletsen werd al snel kussen. Het was gewoon leuk en grappig.”
Hoewel ze wist dat ze binnen een week het land zou verlaten, vroeg ze hem brutaal: ‘Ga je mijn nummer nog vragen?’ “Geen idee waarom ik dat zei, maar hij stuurde de volgende dag meteen een bericht: ‘Wil die dansmoves nog wel een keer zien.’ Ik zei dat hij snel moest zijn, want mijn vluchten waren al geboekt. Hij reageerde daar super relaxed op: ‘Als je het leuk vindt om af te spreken, laat maar weten. Zo niet, geen probleem. Wie weet kruisen onze paden ooit nog.’ Precies dat maakte me nieuwsgierig. Hij was niet dwingend, gewoon zichzelf.”
Tussen het inpakken door spraken Tanja en Jurre met elkaar af. “De eerste keer gingen we heel casual chillen in de auto. Wat een uurtje moest duren, werd vijf uur kletsen. We hadden dezelfde muzieksmaak en het voelde gewoon goed. Ik was die week druk met inpakken, maar toch zagen we elkaar nog drie keer. De laatste nacht voor mijn vlucht besloot ik bij hem te logeren. Mijn vader zei nog: ‘Je wordt toch niet verliefd in je laatste week?’ Maar ik wist dat het klikte.”
“De volgende ochtend namen we afscheid en ik beloofde dat ik zou appen als ik terug was. ‘Hopelijk zijn we dan allebei single’, voegde ik eraan toe. Hij dacht daar hetzelfde over. Maar voor ik van hem wegliep, vroeg hij of we long distance een kans konden geven. Mijn antwoord was een volmondige ja. Vanaf dat moment belden we elke dag – eerst vanuit Australië, daarna Nieuw-Zeeland. Zijn ochtend was mijn avond. We hadden virtuele dates, deelden alles met elkaar. Het was intens, maar zo fijn.”
Terwijl Tanja aan de andere kant van de wereld van een nieuw avontuur genoot, bleef haar hoofd deels in Nederland. “Ik stond met één been in Australië en één been in Nederland bij hem. Ik was jong, wilde de wereld zien, maar wilde ook alles delen met Jurre. Soms vroeg ik me af: moet ik eerder naar huis? Geef ik iets op als ik dat doe? Maar ik besloot om nog geen keuze te maken. In de tussentijd hadden we dagelijks contact, soms urenlange gesprekken over alles. Dat heeft ons echt hechter gemaakt.”
Na maanden videobellen kwam er een onvermijdelijk moment: kiezen. “Wat geef ik op: het reizen of hem? We hadden elkaar pas vier keer gezien. Toen we twee weken minder contact hadden, brak ik. Ik belde hem in tranen op: ‘Als we dit echt willen proberen, moet je me halverwege ontmoeten en moeten we het samen uitzoeken.’ Hij was even stil, maar zei al snel daarna dat we elkaar op Bali zouden ontmoeten.”
Drie weken later was het zover. “Ik was al vier maanden onderweg toen hij me kwam opzoeken op Bali. Hij stapte uit zijn Nederlandse comfortzone om mij te zien. Dat vond ik zó bijzonder. Hij had nog nooit naar Azië gereisd, maar deed het gewoon. Toen ik hem weer zag, voelde het meteen goed. Alsof die maanden bellen het fundament hadden gelegd. In het begin waren we aftastend, maar ook zeker: dit is hét.”
Ze trokken samen twee weken over het eiland. “We boekten vier verschillende verblijven en combineerden chillen met avontuur. Vooraf was ik zenuwachtig of het wel goed zou gaan, twee weken 24/7 samen, na alles op afstand. Maar het ging fantastisch. We hebben elkaar eigenlijk alleen maar beter leren kennen. En na een week wist ik het zeker: de verliefdheid die ik voelde was echt.”
Op 12 april – een dag waarvan hun gids zei dat het een geluksdag is – maakte Jurre het officieel. “We stonden tussen de rijstvelden toen hij vroeg of ik zijn vriendinnetje wilde zijn. De tranen sprongen in mijn ogen. Ik voelde dat ik echt van hem hou en dat wilde ik hem vertellen, maar het was zo spannend. Zijn reactie was dat hij al sinds ons weerzien op het vliegveld van me hield. Lief!”
Tekst loopt door onder de foto.
Terwijl Jurre vanaf Bali naar huis vloog, zette Tanja haar reis voort. “Ik wilde mijn avontuur afmaken. Maar ik besloot wel eerder dan gepland naar Nederland te gaan. Op Moederdag was het zo ver. Jurre kwam me ophalen van het vliegveld. Daarna hebben we samen mijn hele familie verrast. Het was een vuurdoop voor onze relatie.”
“Na mijn terugkomst sliep ik bij Jurre en vlak daarna ben ik bij hem ingetrokken. Het voelde zo vanzelfsprekend om deze stap te zetten. Inmiddels is het samenwonen ook officieel en hebben we samen een nieuw huisje gehuurd. Soms denk ik: wat is dit allemaal snel gegaan, maar als het goed voelt… We hebben al bewezen dat we long distance aankunnen, en nu leren we elkaar in het dagelijks leven kennen. Natuurlijk waren er pittige momenten toen ik thuiskwam; ik moest een baan zoeken, wilde op mezelf wonen. Maar door alles heen had ik Jurre; juist daardoor weet ik dat we altijd op elkaar kunnen bouwen.”
Tanja kijkt met een lach terug op haar halfjaar in het buitenland, en wat het haar bracht. “Ik ben naar de andere kant van de wereld gegaan om uit te zoeken wat ik wilde. En ik kwam terug met helderheid, vrijheid en liefde. Ik heb alles gedaan wat ik wilde: hiken, mensen ontmoeten, genieten, kamperen, ontdekken. Dat ik nu iemand heb gevonden met wie ik mijn leven kan delen, is de kers op de taart.”
Ze lacht: “Als je me vorig jaar had gevraagd hoe mijn leven eruit zou zien, had ik gezegd: ‘Ik ga even weg, Nederland werkt niet voor mij.’ Nu woon ik samen met een geweldige vriend in Amsterdam. En ik werk voor een fantastisch merk waar ik helemaal op mijn plek zit. We zijn letterlijk aan de andere kant van de wereld begonnen, precies hoe het had moeten zijn én wat bij ons past. Nu gaan we samen mooie reizen maken, want we zijn nog lang niet klaar met de wereld zien.”
Rosalie leerde vriend op klompenfeest kennen: 'Op eerste date ontmoette hij mijn ouders'
Misha is freelance online redacteur bij LINDA.meiden. Ze is geboren en getogen in Rotterdam, maar verhuisde acht jaar geleden naar rivaalstad Amsterdam. Ze heeft een haat-liefderelatie met haar roze iPhone, die ze regelmatig verruilt voor haar e-reader. Haar favoriete genre? Romance. Daardoor is ze hard op weg haar reading goal met 200 procent te behalen.
