Na een festivaldag willen Jasmin Schuring (21) en haar bestie op de camping overnachten. Een campingticket hebben ze niet, dus ze springen over het hek. Jasmins vinger haalt de andere kant echter niet, doordat haar ring blijft haken.
Nu, twee maanden later, vertelt ze aan LINDA.meiden over de traumatische gebeurtenis â waardoor haar vinger geamputeerd moest worden.
Trigger warning: dit artikel bevat details over het incident.
“Ik was die dag op Dicky Woodstock, een festival dicht bij mijn dorp”, deelt Jasmin aan de telefoon. “Het is een driedaags festival â en de laatste avond zouden mijn beste vriendin en ik aansluiten bij vriendinnen die op de camping sliepen. We hadden alleen geen ticket voor de camping gekocht. Toen het ons niet lukte om zonder bandje binnen te glippen, besloten we daarom over het hek te klimmen.
Het was drie uur ’s nachts. We liepen langs de buitenkant van de camping tot we bij het hek aankwamen. Het hek had puntige spijlen aan de bovenkant. Ik liet mijn vriendin eerst klimmen. Daarna probeerde ik zo snel mogelijk over het hek te gaan. Toen mijn voeten een meter boven de grond hingen, besloot ik te springen. Dat alleen ging niet helemaal soepel. Ik voelde iets vochtigs aan mijn hand en keek naar mijn vinger. Ik zag bloed, waar ik slecht tegen kan, en een wit stokje. Ik dacht meteen dit is niet goed. ‘Er is iets door die ring’, zei ik, maar mijn vriendin keek me al in shock aan.”
“Ik schoot meteen in overlevingsmodus. Ik probeerde druk uit te oefenen op het midden van mijn hand, maar durfde er niet meer naar te kijken. Ik dacht dat er een gat in mijn vinger zat. Het kwam niet in me op om nog een blik op het hek te werpen. Mijn vriendin was in paniek, ook zij dacht niet na over het missende deel van mijn vinger, wat achteraf nog aan het hek vastzat.”
Samen met haar beste vriendin belt Jasmin een andere vriendin, die hen zou opwachten. “We vertelden wat er was gebeurd en gingen tegelijkertijd zo snel mogelijk naar de beveiliging. Een beveiliger met bhv belde de ambulance voor me, zette me in een apart hokje en verbond mijn hand. De ambulance wilde alleen niet komen, omdat het te ver weg was en ik nog bij zinnen was. Toen heeft een beveiliger mij en de vriendin die ons opwachtte, naar de spoedeisende hulp in Meppel gebracht. Mijn beste vriendin bleef op de camping om daar bij te komen. Er mocht maar Ă©Ă©n iemand met me mee.”
Darlene (24) verloor haar teen op Bali: 'Mijn vriend bleef achter om 'm te zoeken'
“In het ziekenhuis verbonden ze mijn vinger opnieuw. Ze vertelden me dat het er niet goed uitzag, waarna mijn vriendin zei dat ie er helemaal af was. Ik schrok, maar hoopte dat het op een manier nog kon worden hersteld. Er was om vier uur ’s nachts geen chirurg aanwezig in Meppel. Daarom werd ik doorverwezen naar Zwolle, waar ze een chirurg voor me zouden wakker bellen.
De beveiliger van het festival was nog bij ons en gaf ons een tweede lift. Eenmaal in Zwolle moesten mijn vriendin en ik uren wachten op de chirurg. Ik probeerde mijn moeder en vriend te bellen, maar die hadden hun telefoon op stil staan. Pas om zes uur ’s ochtends belde mijn moeder bezorgd terug. Ik vertelde haar dat er iets met mijn vinger was, maar dat het wel goed kwam. Ik wilde haar niet in paniek brengen. Toen mijn vriend later belde, vertelde ik hem eerlijk wat er was gebeurd. De chirurg was inmiddels aangekomen in het ziekenhuis en had geconstateerd dat mijn vinger geamputeerd moest worden. Mijn vriend en moeder waren om kwart voor acht in het ziekenhuis. Om acht uur ’s ochtends werd ik geopereerd.”
Pas na de operatie dringt de bizarre nacht langzaam tot Jasmin door. “Op de plek van mijn vinger zat verband, maar ik kon mijn andere vingers nog zien. Ik vroeg de verpleegster of ze die ook wilden verbinden. Ik kon nog even niet aanzien dat ik een vinger miste. Pas nu begon ik ook pijn te voelen. Door de adrenaline prikte mijn hand alleen. Ik had het niet uitgeschreeuwd toen ik sprong en heb de nacht volgens mij niet eens gehuild. Ik was verdoofd door de shock.
Waar mijn vinger was, wisten we na de operatie nog niet. Mijn beste vriendin had nog een rondje gelopen op het terrein, maar vooral op de grond gefocust met zoeken. Pas twee uur na de operatie werd mijn vriend gebeld door de politie. De hekwerkers van het festival hadden mijn vinger op het hek gevonden. De politie zou mijn vinger naar het ziekenhuis brengen, waar ze werden ontvangen door een verpleger. Of de politie, of de verpleger heeft mijn vinger waarschijnlijk weggegooid, wat ik lastig vind. Ik weet dat ze er niets meer mee konden, maar ik had graag zelf willen bepalen wat ermee gebeurde. Ik heb alleen de ring teruggekregen.”
Tekst gaat verder na de post.
Alsof Jasmin niet al genoeg heeft meegemaakt, hoort ze rond twaalf uur die dag dat er een foto van haar vinger rondgaat. “Die had de hele nacht aan het hek gezeten. Niet gek dus dat iemand er een foto van had gemaakt. Mijn vinger ging rond in allerlei groepschats. Niet alleen bij mensen op het festival, maar ook binnen het dorp waar ik woon. Daar gingen gelijk roddels rond. Dat ik aan de drugs zat en daarom niets had gevoeld, dat ik voor seks naar de camping wilde en dat ik nog had doorgefeest zonder vinger.
Dat zijn allemaal leugens. Het is zo naar dat die verhalen over me rondgaan. Misschien vind ik dat nog wel het meest vervelende aan het hele ongeluk. Mensen in mijn dorp en omstreken zien mij nu als dat meisje van die vinger, maar ik ben veel meer dan dat.”
Ellemijn was tienermoeder: âIk trok me niets aan van de roddels, was juist trots op mijn dikke buikâ
Uiteindelijk mag Jasmin om vijf uur ’s avonds naar huis. “Verdoofd en met zware medicatie en pijnstilling op zak. Thuis hadden mijn vriendinnen een pakketje met lieve cadeaus voor me neergelegd. De dagen daarna heb ik ontzettend veel kaarten gekregen. De roddels probeerde ik los te laten. Ik wist dat vrienden het voor me op zouden nemen en probeerde me te focussen op mijn herstel.
Mijn ringen begon ik na drie dagen weer te dragen. Ik wilde niet door deze gebeurtenis een angst creĂ«ren voor sieraden. Het is niet zo dat ik iedere dag over een hek klim. Normaal droeg ik zes ringen, nu zijn dat er vijf. Ik moet nog wel wennen aan hoe mijn hand er nu uitziet, maar ik leer het te accepteren. Ik kan er niets aan veranderen, dus ik zal wel moeten. Als ik het accepteer, accepteren mensen het om me heen ook.”
“Het gaat heel goed nu, ik ben weer opbouwend aan het werk en kan mijn hand weer bewegen. Alleen zit er nog niet zoveel kracht in. De eerste weken kon ik niets, ik moest herstellen, maar ook alles mentaal verwerken. Langzaam mocht ik medicatie afbouwen en kreeg ik handtherapie. Als je een vinger verliest, moet je je hele hand opnieuw leren bewegen. Een kartonnen kopje oppakken was op het begin al moeilijk.”
Tekst gaat verder na de foto.
Na fysiek wat meer te zijn hersteld, besluit Jasmin ook voor haar mentale gezondheid actie te ondernemen. “Na anderhalve maand besloot ik een TikTok over mijn verhaal te maken. Vooral om alle roddels de wereld uit te helpen. Mensen reageerden positief en vonden het knap dat ik er nu al zo open over deel, maar er waren ook een paar negatieve reacties van onbekende mensen die zeiden dat ik loog. Zij hielden de roddels in stand.
Twee mensen, van wie hun reactie veel likes had gekregen, heb ik een DM gestuurd. ‘Je kent mij niet, je was er niet bij. Dus wil je stoppen met leugens verspreiden?’, stuurde ik. Een meisje bood haar excuses aan en gaf aan dat ze het knap vond dat ik erover deelde. De ander hield vol dat ik leugens vertelde en kaatste terug: ‘Waarom vertel je het echte verhaal niet’. Maar waarom zou ik hierover liegen?
Gelukkig kreeg ik ook veel lieve reacties van onbekenden. Veel mensen vonden het superknap dat ik nu al zo open kan vertellen over wat er was gebeurd en leefden enorm met me mee. Dat zijn echt de meest lieve reacties geweest. Sommigen vertelden dat hen iets soortgelijks was overkomen en boden aan om te praten, anderen stelden vragen uit oprechte interesse. Het is fijn om te weten dat ik niet de enige ben die dit is overkomen. Dat was ook een reden om mijn verhaal te delen. Wat mij is overkomen klinkt specifiek, maar het gebeurt vaker. Ik wil anderen graag bewust maken van het gevaar van ringen als je over een hek heen springt.”
@jasminschuring MIJN VERHAAL đ€ #storytime #getreadywithme #amputation ⏠Quiet vlog fashionable chill out(1501557) – Yu Yaguchi
Bo (21) verloor ringvinger tijdens gym: 'De docent heeft hem van het hek gehaald'
