Elk jaar hetzelfde liedje: zodra het kwik begon te stijgen en de zomervakantie in aantocht was, kon ik niet stoppen met dromen. Er was maar één ding waar ik naar verlangde in de zomer: omvergeblazen worden. En dan niet door zo’n allesvernietigende golf die je spontaan verrast tijdens het zwemmen in zee. (Waarbij je, ternauwer­nood aan de dood ontsnapt, gorgelend en met een kilo zand in je bikinibroekje weer boven komt drijven.) Nee, waar ík ondersteboven van wilde zijn in de zomer, was van een jongen. En dan bij voorkeur eentje met ogen om wél in te verdrinken. Die je aankijken met een blik alsof je het meest bijzondere bent dat hij ooit heeft aanschouwd. Bonuspunten wanneer hij dit dan ook zegt in gebrekkig Engels, of een andere taal die tien keer romantischer klinkt dan Nederlands. Want ‘Je t’aime’ en ‘Te amo’ (of ‘Seni seviyorum’ – dikke kus, Yunus van de all-inclusive in Alanya) klinken toch nét wat specialer dan ‘Ik hou van jou’. Ik krijg er de kriebels van als ik eraan terugdenk. De kriebels, ja. Rillingen van onder aan mijn rug tot boven. Ik zeg het maar gewoon: zomerflings zijn overrated. Samen in stilte naar de horizon turen klinkt romantisch, maar als de reden van de sprakeloosheid is dat de een geen Engels spreekt en de ander geen Frans, dan valt dat toch vies tegen. Wat ook vies tegenvalt is wanneer diezelfde Fransman je vijf minuten later je eerste zoen geeft en hij zijn tong zo diep in je keel duwt dat het voelt alsof je verzuipt in die golf waar ik het eerder over had. Dat het enige Frans dat je vervolgens kunt uitbrengen ‘Une baguette s’il vous plaît’ is, helpt – naast die tong tegen je huig – ook niet echt mee. Ik weet nog steeds niet waarom ze de French kiss aan de Fransen hebben toegewezen.

Maar Soof, je kan ze niet allemaal over één kam scheren, denk je nu misschien. Dat is ook zo, en daarom ben ik nooit gestopt met dromen. Een aantal jaar later ontmoette ik op Zakynthos een lange getatoeëerde Engelsman die gelukkig wat prettiger zoende. Om indruk op hem te maken kocht ik na de vakantie een retourticket voor hem zodat we elkaar ook in Amsterdam nog eens konden zien. We aten in een Argentijns steakhouse, bezochten Madame Tussauds en de Heineken Brouwerij, we rookten joints en besteedden de rest van onze tijd op de hotelkamer. De seks daargelaten is het rijtje dat ik zojuist opnoemde mijn absolute nachtmerrie. Als je denkt dat de koortsdroom niet maffer kon aflopen, ging hij een week later terug naar zijn ex en was het souvenir dat hij voor me achterliet een flink gevalletje chlamydia. Nu ik terugkijk op die tijd denk ik dat ik niet zozeer droomde van een jongen, maar van het idee van zomerromantiek. Het avontuur, de magie … Het fantaseren vond ik achteraf leuker dan het beleven ervan. Als er iets is wat ik heb geleerd, dan is het dat ik onder aan de streep toch liever gewoon een lelijke koelkastmagneet meeneem naar huis. Én dat het geen kwaad kan om je na zo’n zomer toch even te laten checken bij de GGD. ;)•