Marie-Claire: 'Als je me laat betalen voor je tapas zonder schaamte, dan is het klaar'
DOOR:LOT MULDER
DOOR:LOT MULDER
Meer Ams dan deze column van de enige echte Marie-Claire ga je het niet krijgen. Of ze nu gaat daten of een oude vakantieliefde herleeft: hier lees je alle thee.
Deze zomerkriebels hebben mij in een chokehold. Ff seri. Zodra het heter wordt dan 20 graden vliegt mijn zelfbeheersing door het enkel glas van mijn appartement en blijf ik achter met FOMS. Ja, dat lees je goed. Op het moment dat ik één zonnestraal op mijn huid voel, wil ik al met Haarlemmer Bruin (factor 30) op het Marineterrein gestrekt liggen. Of op een strand in Scheveningen. Noordwijk of Bloemendaal is ook goed. Maar helaas. Gotta work!
Als freelance social content creator & marketeer voor horecatenten is zomer óók gewoon handel, correctie – dit is mijn primetime. Dus in plaats van grillen op een net te kleine handdoek in de zon, sta ik op een terras in De Pijp te kloten met een bord burrata en gegrilde prei. Met een glas wijn dat officieel alleen ‘voor de shoot’ is. Sure… Uiteraard wordt deze af en toe bijgeschonken want ja: ik moet weten wat voor vlees ik in de kuip heb.
Terwijl ik de burrata in het juiste daglicht probeer te zetten en het zweet op mijn rug staat, besef ik dat ik zin heb in een date. Een lekkere summer romance, een korte fling. Het brengt me terug naar een andere era in mijn leven: de zomer dat ik negentien was, op vakantie in Spanje met mijn familie. We zaten in een mooi huis in de bergen: zwembad, palmbomen, ijsblokjes en helaas ook veel muggen maar goed, dat mocht de pret niet drukken. Thank god for citronella kaarsen. Op een onschuldige bopla avond met mijn moeder, zette ik na 2 glazen wijn Tinder aan. Zo snel kan het gaan als de hitte naar je hoofd stijgt.
Na een flinke reeks swipen viel mijn oog op een knapperd. We matchten. We praatten. Ik had wel zin in een Spaanse side quest. De volgende dag spraken we af in een havenstadje. Romantisch, zou je zeggen. Behalve dat m’n broers me volgden en op een afstandje op een terras zaten te surveilleren alsof we ze een stel detectives waren die een hoofdverdachte in de gaten hielden (true story).
De date zelf was ok-ish. Hij pretendeerde een profvoetballer te zijn. Tot hij ineens zijn portemonnee ‘vergeten’ was. Kijk, ik ben echt een independent queen, maar als je me laat betalen voor je tapas zonder schaamte, dan is het klaar. Is dat erg?
Maar goed, dát was nog niet eens het ergste. Twee dagen later werd er bij ons ingebroken. Terwijl we gewoon thuis waren, iedereen sliep. Niemand had iets door he?! Geen gebroken raam, geen alarm, niks. Wellicht dat ik een schuifdeur had open laten staan. Een horloge van mijn vader en wat andere waardevolle spullen miste. En ja, ik had op Tinder per ongeluk laten vallen waar we verbleven. Of hij het was… Niemand weet het. Maar sindsdien ben ik een concious swiper geworden. Dus laat dit een les zijn, wéét met wie je date lieve mensen.
Afko’s
Seri = Serieus
FOMS = The Fear Of Missing Sunshine
Bopla = Borrelplank