M’n vrijdag begon as always met een goede zweetsessie bij mijn vééls te dure sportschool. En dan hebben we het niet over een paar druppels die je makkelijk wegveegt met een handdoekje – zoals Queen B dat altijd zo charmant doet. Het gaat hier om druppels uit elke porie in je lijf, het zweet komt uit je ruggengraat. Maar goed, met het weekend in zicht beginnen we nog even balanced voordat ik de wijntrein in stap op de vejabo van Noor.

Cardio class, 07:00 stipt: vijfenveertig minuten lang je longen uit je lijf rennen, afgewisseld met krachttraining waarbij je bunda brandt alsof je op een grilplaat bent gaat zitten. Als je geluk hebt, zoals ik vanochtend, dan is het leg day! Je benen worden dan van alle kanten getortured zodat je daarna drie dagen niet meer normaal op de WC kan gaan zitten. Hoezo doe ik dit ook alweer? Wat ik trouwens ziék annoying vind is dat al die chicks uit mijn sportschool fleek uit de les komen, hebben jullie je wel ingespannen of kom je alleen om een Insta Story te maken? Ff serieus!

Ik beweeg me de gym uit als een soort naaktslak met rode konen en haal onderweg nog een overpriced power shake die ik thuis voor minder dan de helft had kunnen maken. Door tijdgebrek was dat even geen optie, ik heb namelijk een meeting op de grachten. Ik heb afgesproken met een budgetcoach. I know, what the hell? Vorige week had ik met m’n ouders een onschuldig gesprek over hoe veel geld ik spend, vaak nog vóórdat het op m’n rekening staat. Dat vonden ze kennelijk zeer problematisch. Ze kende nog wel ‘iemand van vroeger’ die deze business is ingestapt. Hij zou me ‘opweg helpen met mijn financiën’. Dit gesprek was… Hef. Hij begon vriendelijk hoor: “Zullen we anders eerst even kijken naar je uitgavenpatroon?” waarop hij een tablet tevoorschijn toverde en mijn bankafschriften had verwerkt in grafieken met heel veel rode kleuren. Bij elke piek kreeg ik een flashback: Skins, een nieuw sportsetje, een gezichtsmasker van 20 euro “omdat ik Hailey Bieber ‘m zag dragen op haar TikTok”. Hij stelde voor om met cash te werken en ze in budget envelopjes te stoppen. Ik lachte omdat ik obviously dacht dat dit een grap was. Hij lachte niet… ‘’Als jij je nou houdt aan een weekbudget van 85 euro, dan komt het helemaal goed.’’ Intern was ik aan het huilen. Om bij te komen van de schrik bestelde ik maar een glas kraanwater. ‘’Goed bezig, dit zijn de keuzes die het verschil zullen maken”, durfde hij nog toe te voegen terwijl de serveerster erbij stond. Ik schaamde me kapot.

Fast forward naar het einde van de middag, inmiddels geacclimatiseerd van het gesprek met ‘de geldpsycholoog’. Zo voelde het iig. Ik zet mezelf in de steigers, concealertje hier, bronzertje daar, setting spray erbij. Noor is jarig, ze is een half jaar in Zuid-Amerika geweest en ik heb haar sindsdien niet meer gezien. Heel veel zin in! Onderweg haal ik nog een bos van haar favoriete bloemen.

Ik bel bij d’r aan, loop zeven trappen omhoog (dat ik dit nog kan na vanochtend) en ze verwelkomt me. We omhelzen elkaar wel een minuut. ‘’Ik heb jou zó erg gemist schat!’’ zegt ze. ‘’Schat, ik JOU! Ik wil alles van je horen.’’ Ze trekt me mee naar de woonkamer. Ik verstijf. In de hoek bij de dranktafel, staat iemand waarvan ik dacht dat ik hem nóóit meer zou zien. Een ex. Iemand die mij BRUUT geghosted heeft. Een man die uit het niets verdween na zes dates, waarvan ik dacht dat het een relatie zou worden. Totdat hij me blokkeerde en nooit meer iets liet horen. Ik begreep er niks van. Luca heet hij. Hij loopt op me af. Ik kijk nog of er een escape route is, onmogelijk.

“Wauw. Ik dacht dat ik je nooit meer zou zien!’’ Anders ik wel lieffie. Ik kijk hem aan, hij mag het woord doen. Ik heb niks te zeggen. Hij haalt diep adem. “Ik heb een connectie met een ander gemaakt tijdens een spiritual retreat.” Pardon, wat is dit voor jomanda talk? “Het was in Putten, tijdens een retraite om je inner child te healen. Tijdens een groepsmeditatie voelde ik me energetisch aangetrokken tot iemand, Farissa. Zij is mijn huidige partner. Het is me overkomen, ik durfde geen contact meer met je op te nemen, sorry.”

Ik gooi mijn glas wijn naar achter om deze psychotische scene te verwerken. “Dus je ghost me omdat je het licht hebt gevonden in Putten?” vraag ik. Hij knikt. “Ze voelt wanneer ik met andere vrouwen contact heb. Het was geen optie om je te bellen.” Ik leg m’n hand zachtjes op z’n schouder. “Sterkte lief.” Ik laat hem beduusd achter en loop naar de dranktafel. Time for a refill. En ik moet betere voelsprieten hebben voor mannen met issues. My god.

Afko’s
Vejabo = Verjaardagsborrel
Hef = Heftig
Iig = In ieder geval