In onze rubriek Werpsterren ‘recenseren’ moeders hun bevalling. Zussen Elke (36), kraamverzorgende, en Janneke (38), bioloog, werden op 11 november 2009 moeder van hun dochters Runa en Lisa (8).
Voor elke fase hebben Elke en Janneke vijf sterren te verdelen: 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
Lees ook
Marleen werd zwanger met behulp van een donor: ‘Mijn kinderwens was zó groot’
Hetzelfde huis
De zussen Elke en Janneke woonden in 2009 bij elkaar, in het huis van hun moeder. “Elke en haar toenmalige man Wouter hadden een eigen verdieping in het huis. Ik woonde met mijn vriend Rob en onze zoons Tom (toen twee jaar) en Jasper (toen acht maanden) tijdelijk bij mijn moeder op de verdieping, omdat ons nieuwe huis in aanbouw was”, legt oudste zus Janneke uit. Dat het huis nog voller zou worden, wisten ze toen nog niet.
Bewust en onbewust
“Wouter en ik kozen er bewust voor om aan kinderen te beginnen. Ik raakte al snel zwanger dus daar waren we heel gelukkig mee”, vertelt Elke. Haar zus Janneke was acht maanden daarvoor nog bevallen van Jasper en had de zwangerschap totaal niet aan zien komen. “Toen we erachter kwamen, moesten we even slikken. Het nieuwe huis schoot niet op dus we zouden nog een tijd bij mijn moeder wonen en ik was nog maar net bijgekomen van de vorige bevalling. Wel wilden we altijd al drie kinderen, dus de baby was zeker welkom.”
Elke en Janneke tijdens hun zwangerschap.
Andere beleving
Hoewel de zussen tegelijk zwanger waren, beiden uitgerekend op 15 november, hadden ze een ander soort zwangerschap. “Het was mijn eerste keer en ik vond het zo speciaal. De bewegingen in mijn buik gaven me een onbeschrijfelijk gevoel”, vertelt Elke. “Voor mij was het de derde, dus ik wist wat er ging komen”, reageert Janneke. “Daarnaast was ik met andere dingen bezig, zoals het huis, onze eigen zaak en de twee jongens. Ook bleef mijn buik vrij klein. De zwangerschap ging daardoor bijna aan me voorbij.” Elke nam haar daarom mee naar zwangerschapsyoga. Janneke: “Hierdoor raakte ik wél bewust van wat er in mijn lichaam gebeurde. Het was fijn om dat met Elke te delen.”
Delen
En dat was niet alleen zo tijdens de yogalessen. Elke: “Ik vond het fijn om mijn geluksmomenten met haar te delen. Maar ook als ik ergens last van had, wist Janneke precies wat ik bedoelde. Ik stond er niet alleen voor.” Hun moeder maakte de – zoals ze het zelf noemen – “drie-eenheid” compleet. Dat was voor de mannen niet altijd makkelijk. Janneke: “Rob mistte weleens wat privacy voor ons gezin, maar mijn zus en moeder zijn nou eenmaal heel belangrijk voor mij.”
Alle kennis weg
Elke: “Op 10 november braken zonder aankondiging mijn vliezen. Hoewel ik net afgestudeerd was als verloskundige, was ineens al mijn kennis weg.” Haar zus kan het zich nog goed herinneren. “Elke kwam rond 21.30 uur naar boven gestormd: ‘Aaah mijn vliezen zijn gebroken!’ Dat moment vergeet ik nooit meer.” Elke bracht zichzelf weer tot rust en belde de verloskundige. Na een tweede keer bellen, kwam die rond 23.00 uur. “Daarna kwam een enorme weeënstorm. Ik dacht nog: als dit zo doorgaat, houd ik het niet vol.”
Verslag
Terwijl Elke aan het bevallen was, bleef Janneke op haar eigen verdieping. Haar weeën waren intussen, rond 23.00 uur, ook begonnen. “Ik probeerde rustig aan te doen, terwijl mijn moeder af en toe langskwam om verslag uit te brengen en ik Wouter om de zoveel tijd een emmer met kots in de badkamer hoorde omspoelen.” Toen het zover was, Runa werd om 00.13 uur geboren, bezocht Janneke met weeën en al haar zus en nieuwe nichtje. Elke: “Er kwamen toen ontzettend intense emoties los bij ons allebei.”
Runa en Elke net na de bevalling.
Ervaring
Daarna was het toch echt Jannekes beurt. “Ik denk dat de baby nog wel even was blijven zitten als Elke niet bevallen was. De emoties hebben het voor mijn gevoel in gang gezet.” De bevalling duurde lang, maar verliep goed. “De verloskundige heeft mij en Rob zoveel mogelijk alleen gelaten. “Je hebt er al twee. Als je me nodig hebt roep je maar”, zei ze.” Om 16.07 uur werd Lisa geboren. Elke: “Ik kan me niet meer herinneren hoe ik dat heb beleefd. Ik werd helemaal in beslag genomen door Runa.”
Lisa en Janneke net na de bevalling.
Aandacht verdelen
“Die eerste week deelden we veel samen”, vertelt Janneke. Elke: “Bijvoorbeeld de boodschappen, het kraambezoek kwam vaak voor beiden, we deden samen de was…” Janneke onderbreekt haar en voegt er lachend aan toe: “We hadden bij wijze van spreken elkaars borstvoeding kunnen doen.” Met Runa en Lisa ging alles heel goed. Toch geeft Janneke één ster minder dan Elke. “Ik vond het lastig om mijn aandacht onder drie kinderen te verdelen. Ik wilde niet dat de jongens het idee hadden dat ze achtergesteld werden nu hun zusje geboren was.”
Elke, Runa, Janneke en Lisa in de kraamweek.
Nu
“Het is dikke mik tussen Runa en Lisa”, lacht Elke. “Al kunnen ze de laatste tijd niet met en niet zonder elkaar.” Janneke: “Ze zijn zo vertrouwd dat ruzie gewoon kan. Bij andere vriendinnen passen ze zichzelf eerder aan. Bij elkaar zijn ze helemaal zichzelf, dat is mooi, maar levert dus weleens ruzie op.” De meiden worden niet voor niets vaak voor zussen aangezien. Elke: “Vroeger vroegen ze zelf weleens: zijn we nou zussen of nichten?”
Runa en Lisa door de jaren heen.
Band
De moeders vinden het nog steeds bijzonder dat ze dit samen hebben meegemaakt. Elke: “Onze band heeft sindsdien een ander niveau bereikt.” Janneke is het daarmee eens: “Eigenlijk is het niet in sterren uit te drukken hoe speciaal het was.”
Elke, Runa, Lisa en Janneke nu.
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort (ongeveer 350 woorden) jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
