Lees ook
Wat moet ik nu: ‘Mijn moeder bedriegt mijn vader’

“Mijn vriend en ik zijn bijna 2,5 jaar samen en wonen allebei bij onze ouders. We zitten nog op school en over drie maanden hebben we hopelijk allebei een diploma. Een paar weken geleden kwam ik erachter dat ik zwanger ben. De zwangerschap was absoluut niet gepland, maar ik heb me er inmiddels bij neergelegd. Mijn vriend ziet een kind helaas niet zitten en dreigt bij me weg te gaan.”

“Hij wil helemaal niets van de zwangerschap weten. Als ik uitleg dat ik er over nadenk om het kind te houden, wordt hij boos en zegt hij dat hij bij me weg zal gaan. Op dit moment ben ik vijf weken zwanger. Voor de zekerheid heb ik een afspraak gemaakt bij de abortuskliniek. Ik twijfel over wat ik moet doen. Ik heb het thuis heel goed en ik weet zeker dat mijn ouders alles zullen regelen voor mij en de baby. Maar aan de andere kant weet ik niet of ik het wel zonder mijn vriend kan.”

“Ik ben bang dat ik geen plezier heb in de zwangerschap, als ik besluit om de baby te houden en het allemaal in mijn eentje moet doen. Doe ik mijn baby iets te kort als ik het zonder vader laat opgroeien? Mijn vriend wil geen kinderen, omdat hij bang is dat hij zijn jeugd verliest. Hij heeft nog niets verteld aan zijn ouders. Mijn ouders zijn inmiddels wel ingelicht en hebben laten weten dat ze me hoe dan ook zullen steunen.”

“De enige reden dat ik het kindje weg wil laten halen, is omdat ik mijn vriend niet kwijt wil. Geld kom ik niet te kort en liefde al helemaal niet. Als ik de baby laat weghalen, ben ik bang dat ik spijt zal krijgen. Ik werk met kinderen en zwangere vrouwen, en denk dat ik dit daarna niet meer met plezier kan doen. Heeft mijn vriend gelijk? Zijn we te jong om een kind op te voeden? Of moet ik het kind houden en accepteren dat ik er in de toekomst alleen voor zal staan?”

Oproep
Zit je zelf ook in een situatie waarin je het even niet meer weet? Mail je verhaal dan naar redactie@lindanieuws.nl en laat je (anoniem) adviseren door andere LINDAnieuws-lezeressen.