In onze serie ‘Monumentje’ brengen lezers een ode aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Vandaag gedenkt Mellany Koet (23) haar moeder Brigitte Koet, die 46 jaar werd.
Geschreven door Mellany Koet, ter nagedachtenis aan haar moeder Brigitte Koet (22 januari 1971 – 26 juni 2017).
Lees ook
Op de uitvaart van Meghans broertje Symen (27) kreeg hij vijfhonderd flesjes speciaalbier
Levensgenieters
Wij genoten als gezin altijd ontzettend van het leven. Van wintersport tot mooie reizen naar Amerika: we deden alles samen. Mijn moeder was in vergelijking met de moeders van vriendinnen altijd erg jong. Ik kon fijn met haar praten en we voelden elkaar goed aan; ze was mijn beste vriendin. Je hoorde haar nooit klagen, ze was een ontzettend positief persoon. Ook was ze erg sportief en hield ze van vakanties en etentjes.
Darmkanker
Na een halfjaar last van buikpijn en vele dokters bezocht te hebben, kreeg m’n moeder de diagnose darmkanker. Onze wereld stortte in. Gelukkig waren er geen uitzaaiingen gevonden. Zoals mijn positieve moeder altijd deed, gingen we er honderd procent voor. We steunden haar, we zouden dit overwinnen.
Genieten en genezen
Tijdens haar ziekte kon ze nog oprecht genieten van dingen. Ze maakte overal altijd het beste van, en nu dus ook. Ze klaagde niet en praatte alleen maar over leuke dingen als het plannen van vakanties en leuke ons jaarlijkse uitje naar de Toppers. Over haar ziekte praatte ze dan ook liever niet. Als we dat deden zei ze al snel: “We hebben nu wel weer genoeg gehuild.” Na een zware operatie en chemokuren was de kanker weg. We genoten nog harder dan we al deden.
Uitzaaiingen
Helaas keerde de ziekte terug. Toch bleven we hoop houden. Mama werd weer geopereerd. Ze herstelde ontzettend snel en ging zelfs weer aan het werk. Tot de ziekte wéér terugkeerde. Dit keer was het foute boel. De artsen konden niets meer doen door de uitzaaiingen in haar lever.
Bruidsjurken passen
Mijn tante heeft via Stichting Ambulance Wens kunnen regelen dat mijn moeder, mijn zusje en ik nog samen bruidsjurken konden gaan passen. Zo zou ze ons toch nog een keer in bruidsjurk kunnen zien. Op 26 juni 2017, mijn 23ste verjaardag, is mijn dappere moeder overleden. Ze had nog gezegd dat ze bij mijn verjaardag zou zijn. Iets na middernacht is ze overleden.
Bloemen
De uitvaart was ontzettend mooi met liedjes als Mama van Celine Dion. Er waren héél erg veel bloemen. Er moest zelfs een aparte auto voor komen. Ook hebben veel mensen gesproken op de uitvaart, onder wie ik.
Gemis
Ik mis m’n moeder ontzettend en zal later aan mijn eigen kinderen veel over haar vertellen. De liefste en dapperste moeder die er bestaat. Ik ben zo dankbaar dat ik zo’n lieve moeder heb mogen hebben. Het was alleen veel te kort. Ik hoop dat ze mij soms nog ziet en ik haar heel trots kan maken.
Dat heb ik haar beloofd.
Wil jij ook een monumentje schrijven? De herinnering levend houden aan je overleden geliefde, vriend of familielid? Mail dan jouw ode van rond de 400 woorden en een mooie foto naar rubrieken@lindanieuws.nl o.v.v. Monumentje.
