Lees ook
Janieke (18) sneed zichzelf vanaf haar dertiende: ‘Een redmiddel om zelfmoord uit te stellen’

Straf
Loes begon met zelfbeschadiging toen ze dertien was. “Ik werd gepest om de kleding die ik droeg en de piercings die ik had”, vertelt ze. “Toen mijn ouders in een vechtscheiding kwamen, zat ik er tussenin en begon ik mezelf steeds meer te haten.” Ze las ergens over zelfbeschadiging en ging het ook proberen. “Op deze manier kon ik mezelf straffen voor hoe ik was. Ook hield ik zo controle over mezelf. Als ik het niet deed, uitte zich dat in woede-uitbarstingen.”

Anders
Loes kon niet meer stoppen en werd steeds ongelukkiger. “Mijn moeder zei wel eens dat ik me dan maar anders moest gaan kleden, zodat ik van het gedoe af was. Maar ik wilde mezelf zijn, anders zou ik al helemaal nooit gelukkig worden.” Loes’ ouders wisten niet wat ze zichzelf aandeed, tot haar moeder in haar dagboek las. “Ik heb altijd goed contact met mijn ouders gehad, maar ik vond het moeilijk om er met hen over te praten.” Wel praatte Loes met hulpverleners.” Dat hielp – “zonder hen was het zeker erger geweest” – maar Loes bleef ongelukkig.

Trouwen
De zelfbeschadiging gebeurde in fases. “Van mijn dertiende tot zestiende was het het ergst, daarna ging het op en af.” Toen Loes 21 was, trouwde ze. Ook haar man heeft zichzelf gesneden en wist dus hoe Loes zich soms kon voelen. In de tijd rond het huwelijk ging het beter met haar, maar niet veel later ging het mis. “We probeerden na ons huwelijk meteen zwanger te worden, maar dat lukte niet.” Zo kwam Loes erachter dat ze onvruchtbaar was. “Toen ook IVF mislukte, gaven de doktoren het op en kreeg ik te horen dat we nooit een kind zouden krijgen.” Dat was een enorme klap voor Loes.

Zelfmoordpoging
Het nieuws kwam zo hard aan dat ze in februari 2016 een zelfmoordpoging deed, waarna ze werd opgenomen. “Ik voelde me verschrikkelijk. In de kliniek lag ik hele dagen op bed. Ik wilde vastleggen hoe ik me op dat moment voelde.” Loes maakte foto’s van haar hele lichaam, om nooit te vergeten hoe ze er op haar dieptepunt uitzag. Ook de spiegelscherven, waarmee ze zichzelf meestal verwondde, staan op de foto’s. “Als ik de foto’s nu terugzie, voel ik me extra sterk en trots dat ik daar uit ben gekomen.”

Diagnose
Na twee maanden crisisopvang kwam Loes in een kliniek die meer gericht was op haar persoonlijke psychische problemen. “Het was fijn om mensen te ontmoeten die hetzelfde hadden als ik. Zo maakte ik eindelijk vrienden. Ook werkte de structuur in de kliniek goed voor me.” Er werd vastgesteld dat Loes een schizotypische persoonlijkheidsstoornis heeft, waarbij je waanbeelden krijgt. Daarnaast heeft ze borderline, waardoor haar humeur snel kan wisselen. “Het was moeilijk om dat over mezelf te horen, maar ook goed. Ik kreeg toen de medicijnen die hierbij passen en voelde me daardoor veel beter.”

Geloof
Ook het geloof in God bracht veel rust in haar leven. “Een goede vriend van mijn man was er ineens veel voor me toen ik in de kliniek terecht kwam. Hij vertelde me hoe God zijn leven verrijkt had en ik raakte daardoor erg geïnspireerd. Ik ging bidden en wat er toen gebeurde had ik nog nooit gevoeld. Er kwam een bepaalde rust over me heen.” Toen Loes in juli 2016 uit de kliniek kwam, is ze meteen gedoopt. “Het maakt nu niet meer uit wat ik van mezelf vind, God zal altijd van me houden.”

Wonder
Dit jaar gebeurde wat ze nooit meer had durven hopen. Loes: “Ik ben nu zeventien weken zwanger. De dokters noemen het een wonder, maar het is echt zo.” Nu gaat het heel goed met haar. “Ik ben veel positiever en voor het eerst echt gelukkig.” Ook heeft ze zichzelf sinds haar zelfmoordpoging niet meer beschadigd. De wonden in haar gezicht zijn genezen, maar de littekens op haar armen en benen zullen altijd te zien blijven. “Ik schaam me er niet meer voor. Het hoort bij me. Ik zou die moeilijke tijd ook niet willen inruilen. Het heeft me gemaakt tot wie ik ben en ik wil anderen juist laten zien dat er altijd hoop is. Je kan nog zo diep in de put komen, er is altijd nog een weg om gelukkig te worden.”

Lees de verhalen van zes andere meiden over automutilatie in de nieuwe LINDA.meiden CONFESSIONS via Blendle (€).

‘Zelfmoord? Praat erover.’ Telefoon 0900-0113 of www.113.nl.

Meer informatie vind je op: www.zelfbeschadiging.nl (telefonische hulpdienst, forum en lotgenotengroepen), www.sensoor.nl (online hulpdienst van vrijwilligers via chat en e-mail), www.pratenonline.nl (professionele hulpverlening voor jongeren tussen 12 en 23 jaar oud).