Lees ook
Wendy heeft spijt van het moederschap: ‘Ik vind ’t vaker niet leuk dan wel’

Zwanger
Ooit had ze wel een kinderwens, vertelt Lara aan LINDAnieuws. “Ik wilde heel graag zwanger worden van mijn toenmalige vriend. Maar als ik van tevoren had geweten hoe het zou lopen, was ik er nooit aan begonnen.”

Wezen
Het begon al in de periode van de zwangerschap, vertelt ze. “Je hoort altijd dat een zwangerschap een leuke, of in elk geval, mooie periode in je leven is. Bij mij was dat anders. Ik had geen energie en ik fantaseerde niet over mijn baby. Negen maanden lang heb ik iemand in mijn buik gehad die bepaalde wanneer ik moe was, of ik wilde eten en wat ik dan wilde eten.

Deed haar niks
Na een zware bevalling kreeg Lara eindelijk haar dochter te zien. Hoewel veel moeders dat omschrijven als ‘het mooiste moment in hun leven’ doet het Lara niet veel. “Toen ze op mijn buik werd gelegd, wist ik niet wat ik ermee moest.” En dat is eigenlijk nooit echt veranderd.

Postnatale depressie
Lara werd in de periode na de zwangerschap getroffen door meerdere heftige ziektes en was een tijdje in therapie. “Daardoor is de hechting tussen moeder en dochter niet zo gegaan als het zou moeten. Ik heb lange tijd een postnatale depressie gehad en het zou me niks verbazen als ik daar nog steeds in zit.” Dat haar dochter gedragsproblemen vertoont, maakt het nog moeilijker voor Lara. “Ik merkte dat er een hoop mis was. Vanaf de basisschool was ze overprikkeld, ze had woede-aanvallen, geen vriendjes en kon moeilijk sociale contacten onderhouden.”

Tegen de stroming
Het stelt Lara teleur dat zorgverleners haar niet kunnen helpen. Ze heeft hulp gezocht bij meerdere artsen en kinderpsychologen, maar niemand kan een oplossing bieden. “Hoe kan het dat we door alle mazen zijn geglipt? Het voelt als zwemmen tegen de stroming in.” Het liefst zou Lara goede hulp ontvangen en “nog iets van een leuke band” opbouwen met haar dochter, die inmiddels veertien jaar oud is.

Hou niet van haar
Maar voorlopig blijft de conclusie pijnlijk. “Ik hou niet van mijn dochter. Ik draag de zorg en verantwoordelijkheid voor haar, maar daar houdt het mee op.” Zelf had ze ook graag gezien dat het anders was. “Op dit moment voelt het als falen voor mezelf en mijn dochter. Ik ben er kapot van.”

Geen moeder
Door haar verhaal te delen hoopt Lara het taboe op dit onderwerp te doorbreken. “Mensen zeggen weleens tegen me: ‘Als je niet van je kind houdt, ben je geen moeder’. Zo simpel is het niet. Er zijn vast veel meer mensen als ik, die er alles doen wat er in hun macht ligt, maar er niet in slagen hun moederschap vorm te geven zoals ze dat graag hadden gewild.”

*De namen in dit artikel zijn gefingeerd. De echte naam van Lara is bekend bij de redactie.