We hadden leuke, diepgaande gesprekken. Ik had het gevoel dat er echt een klik was tussen ons. Hij was zo nieuwsgierig naar wie ik was, bleef aandringen op een ontmoeting zodat ik over mijn gevoelens kon praten. Ik bleef de boot afhouden. Ik was namelijk getrouwd, wist wel dat hij vrijgezel was. Maar door een verspreking tijdens een van onze chatgesprekken kwam hij er toch achter wie ik was.

Hij confronteerde me hier op school mee, ik schrok me rot. Hij was juist gevleid, gaf aan me een ontzettend aantrekkelijke vrouw te vinden en stelde voor om er eens een avondje rustig over te praten. Een aantal weken later had ik dus een ‘date’ en stond ik met knikkende knieën bij hem op de stoep. Hij stelde mij op m’n gemak, maakte thee voor me, had kaarsjes aangestoken. De hele avond kletsten we over mijn gevoelens. Tot hij me opeens vroeg of hij me mocht kussen. Ik voelde me week worden van binnen, verloor alle controle, dacht niet meer aan mijn man waarmee ik al 20 jaar was getrouwd.

Van het een kwam het ander, we eindigden in zijn bed. Hoe lang had ik hier niet van gedroomd, over gefantaseerd? Ik was in de zevende hemel. Zo naïef als ik was, dacht ik dat hij ook gevoelens voor mij had. Ik zag onze toekomst samen al helemaal voor me. Was zelfs bereid te scheiden van mijn man. Om een lang verhaal kort te houden; ruim anderhalf jaar hadden we een geheime knipperlichtaffaire. Het bleek het hem echter enkel om de sex en de spanning te gaan.

Keer op keer maakte hij weer misbruik van mijn gevoelens, als het hém namelijk uitkwam was ik welkom. Ondertussen zocht hij doodleuk op allerlei datingsites naar nieuwe ‘prooien’, daar was hij heel ‘eerlijk’ over. Hij hield van het ontdekken en veroveren van een nieuwe vlam, zoals hij me doodleuk lachend vertelde. Wetende hoe erg hij me hiermee kwetste. Als hij iets gevonden had, verdween ik uit the picture. Verdween bij hem de spanning bij z’n nieuwe verovering, dan was ik weer welkom. En ik trapte er telkens weer in, zo verliefd was ik op hem.

Toen ik een half jaar geleden, onaangekondigd, vroeg in de ochtend bij hem op de stoep stond en met eigen ogen zag hoe hij net een vrouw uit liet, trok ik het niet meer. Ik stortte compleet in en heb sindsdien niets meer van me laten horen. Hij trouwens ook niet. En dat doet zo’n pijn, vooral omdat ik hem vrijwel dagelijks nog op school zie. Ik voel me zo gebruikt en heb er tot op de dag van vandaag nog steeds verdriet van. Mijn leven is verwoest; mijn huwelijk ligt in puin, ik ben depressief en functioneer niet meer.

Tot op de dag van vandaag heb ik spijt van die eerste date. Ik had nooit moeten gaan die avond, dan had mijn leven er waarschijnlijk heel anders uit gezien…

OPROEP
Ook ooit zo’n rampzalige date beleefd? Beschrijf in 400 woorden (en het liefst mét foto en je leeftijd) die ene dramatische afspraak, waardoor je dacht: that’s it, laat dat hele daten maar zitten als het zo moet. Mail je verhaal naar nieuwemedia@moodformagazines.nl.