Ina van der Meulen kreeg twee jaar geleden te horen dat zij een dodelijke hersentumor heeft. Nu coacht zij mensen die worstelen met hun levenskeuzes.
Dat doet ze samen met andere ernstig zieken.
Ina van der Meulen kreeg twee jaar geleden te horen dat zij een dodelijke hersentumor heeft. Nu coacht zij mensen die worstelen met hun levenskeuzes.
Dat doet ze samen met andere ernstig zieken.
Bijzonder project
Na haar diagnose zette Ina samen met haar goede vriend Gert Willem stichting LEVENXL op, waarbij ernstig zieke mensen anderen ondersteunen bij belangrijke keuzes en bewust leven. LINDAnieuws sprak met Ina (42) over dit bijzondere project.
Hoe kwam je op het idee om te starten met LEVENXL?
Toen ik hoorde dat ik een hersentumor had, zat ik eerst behoorlijk in de put. ‘Wat is dit voor leven voor iemand die jong is en middenin het leven staat?’ vroeg ik me af. Ik was bang voor wat er zou komen: bang voor de dagen waarop ik mijn bed niet uit kon komen. Toen ging ik me afvragen waaróm ik bang was en kwam ik erachter dat die angst zonde van de tijd is, want ik bén er nu nog. Zo kon ik dat neerslachtige loslaten en mijn ziekte accepteren. Ik voelde het leven letterlijk in mijn bloed stromen. Daaruit ontstond het idee dat ik iets wilde doen voor anderen. Ik ben niet degene die de wijsheid in pacht heeft, maar ik kan wel vertellen wat voor mij werkt.
Hoe ben je anders naar het leven gaan kijken sinds je diagnose?
Als ik nu in de supermarkt loop in Amsterdam, waar ik woon, zie ik iedereen gehaast boodschappen doen: met oortjes in, in hun eigen bubbel. Ik was ook zo voordat ik ziek werd: gestrest en gehaast. Nu zie ik in dat de schoonheid van het leven in het nú ligt – in de dingen die je nog kan doen. Dat vergeten we wel eens, want we zijn zo druk bezig met plannen en zeker als je jong bent, ligt daar je focus veel meer op dan op het nu. Maar het nu is juist het enige moment waarvan we zeker weten dat het bestaat.
Waarmee worstelen de mensen die door jullie gecoacht worden?
De dingen waar iedereen mee worstelt eigenlijk: toekomstdromen, familiebanden en de balans tussen privé en werk. Vaak gaat het ook om de keuze tussen het gebaande pad en iets wat dichter bij jou ligt, maar meer risico’s met zich meeneemt. Ik hoor vanuit mijn omgeving vaak dat mensen onze training daarom ook wel spannend vinden. Ik vertel ze dan dat wij als coaches geen dingen forceren: je laat hoogstens vrij wat ergens allang in je zit. Het mooie is dat het vaak al binnen een minuut over heel relevante onderwerpen gaat: cut the crap. Ons doel is dat de mensen gaan doen wat ze wíllen doen.
Was het moeilijk om te wennen aan je rol als levenscoach?
Mensen stellen mij ook vaker vragen over mijn ziekte en dat is best heftig. Maar toen ik met LEVENXL begon, had ik al vrede met mijn ziekte. Dat moet ook wel, want als je er nog mee worstelt kun je niet aan zo’n project beginnen. Het is belangrijk dat je zelf weer kracht voelt. Ik geloof ook dat dat me op de been houdt. Ik leef nu veel bewuster en als ik in een slachtofferrol zou kruipen, zou ik niet zien dat ik nu nog maximale speelruimte heb. Anders, maar het is er wel.
Wat is het mooiste advies dat jijzelf ooit gekregen hebt?
Mijn grote inspiratiebron is filosoof René Gude. Hij was zelf ongeneeslijk ziek en heeft mij met zijn boeken en optredens in bijvoorbeeld De Wereld Draait Door laten zien hoe ik met deze ziekte kan dealen. De term die hij gebruikte was ‘humeurmanagement’: in het begin van je ziekte hou je je vast aan emotie, maar daarna laat je gevoel en verstand met elkaar spreken. Zo kon ik nadenken over hoe ik er anders mee om kon gaan. Hij zei dat je het beest recht in de bek moet kijken: door er openlijk over te praten, kom je tot de kern en vanuit daar kun je opnieuw beginnen. Je pelt je angst als het ware af totdat daaronder heel weinig overblijft.
Zelf een training volgen bij LEVENXL? Er zijn nog enkele plekken vrij. Op de website vind je meer informatie.