De 21-jarige Christian Mpamo heeft voor zijn afstudeeropdracht aan het Amsterdam Fashion Institute de kledingstijl van moslima’s onderzocht.
LINDAnieuws belde hem op.
Een hoop materiaal Voor zijn scriptie heeft Christian ongeveer drie maanden de straten van Amsterdam, Utrecht, Rotterdam en Den Haag afgestruind, op zoek naar meisjes met een hijab (hoofddoek). Zijn scriptie is het resultaat van honderddertig interviews en tachtig streetstyle-foto’s. Hij deed een aantal opmerkelijke observaties.
Veel verschillen
De meeste meisjes die hij interviewde hebben hebben een Marokkaanse, Turkse of Somalische afkomst. Ze wonen bijna allemaal in de randstad en zijn zich heel bewust van de manier waarop zij zich kleden. Ook is het steeds meer geaccepteerd om wat haar te laten zien en geven moslima’s steeds vaker hun eigen interpretatie van een bescheiden kledingstijl. Zo kwam hij erachter dat er grofweg vijf verschillende stijlen te onderscheiden zijn.
De vijf stijlen
1. Traditional modest ofwel traditioneel bescheiden.
Deze kledingstijl komt wellicht het meest overeen met het stereotype beeld van een moslima. Vrouwen dragen een hijab (hoofddoek) en loszittende kleding met veel laagjes en vaak donkere tinten. Een boerka (dat is als vrouwen van top tot teen gekleed zijn in een gewaad) valt hier ook onder. Daarbij kan eventueel ook een niqab gedragen worden, dat is een sluier voor het gezicht.
2. Casual denim. Deze vrouwen zijn sportiever gekleed, dragen broeken en veelal sportschoenen.
3. Modest cosmopolitan. Dit zijn islamitische vrouwen met een modieuze look. Hun stijl is een echte mengelmoes van het Westen en Midden-Oosten.
4. Modest ladylike. Deze stijl kenmerkt zich doordat het ook modieuzer is dan traditioneel, maar weer meer ingetogen dan de modest cosmopolitan.
5. Turban multiplicity. Deze vrouwen dragen een tulband en hebben een zeer eclectische kledingstijl.
Opvallend is dat Christian voor dit onderzoek tégen hoofdbedekking was: Ik dacht, en met mij zijn er denk ik velen, dat een hoofddoek stond voor onderdrukking. Nu ik met al deze vrouwen heb gesproken, is het voor mij duidelijk geworden dat dit niet het geval is. Het hoort bij hun culturele achtergrond en zij zien het echt als deel van hun identiteit. Wie zou ik dan zijn om hen dit te willen ontnemen? Mensen moeten er niet zo moeilijk over doen.