'In medialand hou je je bek, anders beland je op de brandstapel'

Ginny Ranu

20.01.2022 | 13:00 UUR | Ginny Ranu

Vanmiddag komt de nu al veelbesproken aflevering van ‘BOOS’ online, waarin de wandaden binnen ‘TVOH’ aan de kaak worden gesteld. Nederland kan niet wáchten om ‘sterren’ te zien vallen. Zullen we de aftakeling van de giftige mediacultuur eindelijk meemaken? Of gaan we na de zoveelste cancel-ronde weer vrolijk verder op oude voet?

Verderfelijk zou je de media- en showbizzwereld kunnen noemen als je het mij vraagt. Een club mensen die elkaar de hand boven het hoofd houdt, elkaar relevant houdt en wandaden gedoogt tot een collega aan de publieke schandpaal wordt genageld.

Dán volgt vaak pas collectieve verontwaardiging en is men er als de kippen bij om dubieus of zelfs strafbaar gedrag te veroordelen. Ik krijg vaak het gevoel dat het nooit om de slachtoffers draait, maar altijd om eigen imago en/of baanbehoud.

Jurylid Anouk kondigde via een Instagramvideo aan géén onderdeel meer te willen zijn van The Voice Of Holland. Volgens de zangeres is het programma ”een corrupte bende”. Zij en een aantal collega’s zouden niet hebben geweten welke misstanden er binnen het TVOH-team plaats hadden gevonden.

Dat Anouk zegt te wieberen, snap ik. De claim ‘van niets te hebben geweten’, vind ik toch wat ongeloofwaardig. Sterker nog, ik ben een beetje beledigd. Je hoeft niet heel slim te zijn om te weten dat je in medialand écht je uiterste best moet doen om ‘juice’ te ontwijken. Iedereen lult over elkaar.

Ik zeg altijd maar zo: ‘Het coronavirus gaat snel, maar de roddels gaan sneller’. Als je het Mediapark – het ijskoude hart van de showbizz – binnenrijdt, worden de roddels nog net niet via straatspeakers verkondigd. Mijn eigen ‘spionnen’ in Hillywood konden óók bevestigen dat het gedrag van bandleider Jeroen bij The Voice aan niemand is ontgaan. Daarnaast; het ‘buitenechtelijke libido’ van jurylid Ali B. gonst ook al jaren in de entertainmentsector. Ach, misschien is in die zeecontainer van waaruit Anouk een tijd jureerde een selectief gehoor ontstaan.

Of er schijnheilige mensen met samengeknepen billen duimen dat hun imago overeind blijft na vandaag en of zij het wel of niet hebben geweten; de vraag die voornamelijk luidt is waarom dit soort misstanden zo lang onder de pet worden gehouden.

Ik denk dat ik het antwoord wel heb. Mensen die niet bovenaan de ladder staan, kiezen er niet voor om de held uit te hangen en aan de bel te trekken, want ‘snitches get stitches’. In een hiërarchische hush-hush-cultuur hou je je bek, anders beland je op de brandstapel. Er zijn te veel belangen mee gemoeid.

Neemt echter niet weg, dat wanneer er weer een smeulende vulkaan tot uitbarsten komt, eerlijkheid bij mij in ieder geval meer begrip opwekt. Niemand is perfect. Willen overleven is herkenbaar. Liegen uit angst om het imago te verliezen in eeuwige irrelevantie, not so much. Of er daadwerkelijk iets zal veranderen in het showbizzmoeras, betwijfel ik. Maar hopelijk staan er toch wat vaker helden op. Do the right thing. Wel zo sympathiek naar de échte slachtoffers toe. Zij die het misbruik hebben moeten ervaren.

Ginny Ranu cv