Waar bij bruiloften vaak als eerste een fotograaf geregeld wordt, lijken mensen toch vaak terughoudend bij het boeken van een fotograaf voor een uitvaart. Onterecht, vindt Boy Hazes (55).
Hij is afscheidsfotograaf en legt uit waarom het juist heel belangrijk is dat een uitvaart ook wordt vastgelegd.
Lees ook
Zo winnen de jongste natuurfotografen een publieksprijs (en eeuwige roem)
Privacy
Het inhuren van een fotograaf tijdens een uitvaart komt nog niet vaak voor, vertelt Boy. De voornaamste reden: veel mensen weten niet dat rouwfotografie bestaat. “Ze zeggen tegen mij ‘had ik het maar geweten’ of ‘had ik het maar niet zelf gedaan’.” Daarnaast zijn nabestaanden vaak terughoudend. “Het voelt als een inbreuk op hun privacy. Ik krijg ook vaak te horen dat ze geen huilende foto’s van zichzelf willen. Maar ik fotografeer geen huilende mensen. Ze weten dat ze gehuild hebben, daarom wil ik juist proberen om ze met een glimlach op de foto te krijgen.”
Ritme van de ceremonie
Hoe Boy te werk gaat tijdens een dienst? “Wat ik doe is veel meer dan alleen een knopje indrukken. Als afscheidsfotograaf heb je een bepaald empathisch vermogen nodig. Je moet meegaan in het ritme van de ceremonie. Het is de bedoeling dat eigenlijk niemand in de gaten heeft dat de foto gemaakt wordt. Ik kan niet onzichtbaar zijn, maar ik stel me wel zo op.”
Complimenten
Weet hij mooie, ontroerende momenten te vangen op beeld, dan krijgt hij van nabestaanden vaak de mooiste reacties. “‘Dat je dat gezien hebt’ en ‘hoe wist je nou dat ik daar ging staan’. Dat is mijn kracht als fotograaf.”
Vanuit het hart
Een van de bijzonderste uitvaarten die Boy heeft meegemaakt was van een echt Amsterdams gezin. “Mensen spraken, zonder microfoon en met een pilsje in de hand, prachtige persoonlijke teksten tegen de kist. Ze namen echt op hun manier afscheid, zo vanuit het hart. Dan pink ik ook wel een traan weg. Vooral als ik een foto weet te maken die helemaal klopt en eruit knalt.”
Niet iedereen
Boy is van mening dat niet iedereen zomaar afscheidsfotograaf kan zijn. “Ik juich het toe als mensen foto’s laten maken tijdens een afscheid. Het maakt me dan eigenlijk niet uit door wie. Mijn missie is om afscheidsfotografie bekender en gangbaarder te maken. Maar je moet er ook niet te makkelijk over denken. Elke foto vertelt een verhaal, en dat moet degene die fotografeert weten te vangen.”
Details
De afscheidsfotograaf weet dat zijn werk waarde heeft: “Veel rouwpsychologen zeggen dat de foto’s die tijdens het afscheid gemaakt worden het blikveld verruimen. Het verdriet blijft, maar het helpt je om het een plek geven. Foto’s zijn een momentopname. Het is de kracht om in die foto alle details die de directe nabestaande niet heeft gezien te kunnen vastleggen: hoeveel mensen er zijn, hoeveel bloemen, de teksten op de linten. Wat zij niet kunnen zien, fotografeer ik.”
Voorbeelden van Boys werk:
En een foto van Boy zelf:
