In Vlaanderen zijn ze om: weg met de zijwieltjes. Volgens Stichting Verkeerskunde zouden de wieltjes kinderen belemmeren in het trainen van hun evenwicht.
Met het kiezen voor een loopfiets zouden ouders zichzelf én hun kinderen een hoop leed besparen.
Lees ook: Taalkundige: ‘Meertalig opvoeden is goed voor de hersenen’
Kapotte knieën
De loopfiets voorkomt volgens de voorstanders van de loopfiets onder meer kapotte knieën en pijnlijke ruggen voor de ouders. Een kind dat op een fiets met zijwieltjes heeft leren fietsen, kan eenmaal zonder zijwieltjes wel eens van een koude kermis (én met bloedende knieën) thuiskomen.
Balanceren
Hoogleraar bewegingswetenschappen Bert Otten van de Rijksuniversiteit Groningen, is het met onze zuiderburen eens. Tegen het AD zegt hij: “Fietsen is balanceren. Wie leert fietsen valt eigenlijk heel de tijd om, door kleine stuurbewegingen corrigeer je dat. Met een fiets met zijwieltjes heb je dat niet.”
Niet gevreesd
Goed, en hoe zit het dan met al die generaties die zijn grootgebracht op zijwieltjes? Zijn die slechts ‘schijn gebalanceerd’? “Nee, zo zwaar moet je er niet aan tillen”, zegt Otten. “Kinderen met een loopfietsje leren sneller fietsen, maar kinderen leren ontzettend snel. Degenen op rijwieltjes halen de achterstand zo in.”
Verschilt per kind
Ook De Fietsersbond in Nederland adviseert ouders om te beginnen met een loopfiets, maar waarschuwt goed te kijken of het kind eraan toe is. “Het loopfietsje is goed, maar niet voor ieder kind”, zegt directeur Saskia Kluit. “Elk kind is anders. Als een kind wat onzekerder is of fysiek minder sterk, kan een fietsje met zijwieltjes beter zijn.”
Scheuren maar, op die loopfiets!
