Lees ook: Dit zijn de mooiste reacties op de splinternieuwe L’HOMO.

Discussie? Gaap
Op Twitter kregen we, als reactie op het nieuws dat presentatrice Nicolette van Dam niet warm of koud wordt van de L’HOMO.-shoot, deze reactie van lezeres Jacky: ‘”Discussie rond homoseksualiteit op gang brengen?” Leven we in de jaren ’70? Gaap…’ En toegegeven: sinds de jaren zeventig is er heel veel gewonnen op het gebied van LGBT-acceptatie. Het homohuwelijk was toentertijd natuurlijk nog tientallen jaren weg, om maar één voorbeeld te noemen.

Hartverwarmend
Maar dat betekent niet dat we nu uitgediscussieerd zijn. Bij lange na niet. Ik moet bekennen dat ik de reactie van Jacky bijna hartverwarmend vind in naïviteit. Want dat zo’n discussie voor haar niet meer nodig is, betekent waarschijnlijk dat homoseksualiteit voor haar een compleet normaal verschijnsel is.

Homofobie
Helaas is dat niet voor iedereen zo. De L’HOMO.-cover lokt ook homofobe reacties uit; alleen al onder de backstage video op YouTube. Een paar voorbeeldjes:

Gepest op school
Kinderen op school worden nog steeds regelmatig gepest omdat (klasgenoten denken dat) ze homo zijn. Op de redactie ontvangen we regelmatig verhalen van jongens en meisjes die een hele moeilijke middelbare schooltijd hebben. Zo schreven we in april over de homoseksuele Maicke (15), wiens pesters niet geschorst werden. De schooldirectie besloot zelfs om Maicke buiten zijn groep les te geven.

Lees ook: Pesters van homoseksuele Maicke (15) werden niet geschorst

Hand-in-hand
Veel gays lopen liever niet hand in hand over straat – zelfs in een stad als Amsterdam. Ongegronde angst? Laten we niet vergeten dat anti-homogeweld óók nog steeds iets van deze tijd is. Ik ken meerdere homo’s die op straat, soms op klaarlichte dag, in elkaar zijn geslagen. Omdat ze de hand van hun vriendje vasthielden of omdat ze te ‘verwijfd’ liepen. Zelf is me dat gelukkig bespaard gebleven. Wel werd me een keer, toen ik op straat stond te zoenen, door een meneer medegedeeld dat ik ‘ziek’ was. En niet omdat ik er nou zo pips uitzag.

Homohaat belichten
Twee weken geleden was er een andere meneer die besloot 49 mensen dood te schieten in een gay club in Orlando. De gay community kreeg volop steun uit de hele wereld. Er werd zelfs een hashtag – #loveislove – voor in het leven geroepen. Toch waren er ook mensen die blij waren dat een aanslag eindelijk eens gericht was op mensen die het wel verdienen. LINDAnieuws zette dat soort – voor ons schokkende – reacties op een rijtje. Enkele lezers vroegen zich af waarom dat nou nodig was. Onze overweging was duidelijk: hoe walgelijk de opmerkingen ook zijn, ze herinneren ons er aan dat homohaat nog steeds een wereldwijd probleem is en zich zéker niet beperkt tot één persoon of één geloof.

Lees ook: Walgelijk: zo reageren mensen óók op Orlando

Zoenende mannen
Maar ook onder mensen die niet tégen homo’s zijn, is er nog veel te winnen. Ik heb een paar vrienden die mij weliswaar volledig accepteren zoals ik ben en aan wie ik zelfs onbeschaamd alles kan vertellen, maar die het raar vinden om twee mannen te zien zoenen. Als zij dat Tim en Jan een stuk of twintig keer in de supermarktschappen zien doen, gaan ze het misschien net iets normaler vinden.

Opmerkingen
Ik heb niks te klagen. Ik kreeg louter positieve reacties van vrienden en familie toen ik uit de kast kwam, ik woon in Amsterdam, ik ben het grootste deel van de tijd omringd door ruimdenkende mensen. Maar hoe vaak ik niet in een kroeg heb gehoord: “Normaal moet ik niks van homo’s hebben, maar jij bent oké.” Of: “Ik vind homo’s prima hoor. Zolang ze maar niet aan me zitten.” Dat soort opmerkingen, hoe lief bedoeld ze ook mogen zijn, zijn voor mij bewijs dat zo’n tijdschriftcover zin heeft. We leven inderdaad niet meer in de jaren zeventig, maar de discussie over homoseksualiteit blijft nodig.