Hoe was het om als klein jochie in zo’n grote film te spelen?
“Heel bijzonder. Ik was erg jong, negen jaar. Op een dag zei ik tegen mijn moeder dat ik op televisie wilde. Vervolgens heeft zij mij ingeschreven bij verschillende castingbureaus. En na een aantal series (Grijpstra & De Gier) en reclames (ING en Amsterdam marathon) werd ik gevraagd of ik auditie wilde doen voor Pluk. En dat ben ik uiteindelijk geworden.”

Kon je dat makkelijk combineren met school?
“Nee, dat kon niet. Het was echt een fulltime job. Daarom moest ik tijdelijk van school af. Er was op de set altijd een lerares aanwezig, die ons tussen het draaien door les gaf. Zo kreeg ik toch rekenen en aardrijkskunde bijvoorbeeld. Anders had het allemaal niet gemogen.”

Je vrienden op school vonden dat zeker wel gek, hun vriend ineens op televisie?
“De reacties waren heel leuk. Ik heb het daar mee getroffen, want sommige kinderen hadden ook jaloers kunnen zijn. Maar daar was echt geen sprake van. Ik heb mijn klas er ook altijd in betrokken, dat heeft enorm geholpen denk ik. Af en toe kwam ik een dagje terug op school om te vertellen over de opnames van de film.”

Werd je veel herkend op straat?
“Ja, ik werd heel vaak om een handtekening gevraagd. Mijn haar was voor de film knalrood geverfd, dus ik viel wel op. Iedereen herkende mij op straat. Ik heb nog een leuk voorbeeld. Toen ik een jaar of tien was (net na Pluk van de Petteflet) ging ik met mijn klas naar het technologiemuseum Nemo in Amsterdam. Op dat moment was er ook een klas van de middelbare school aanwezig. Allemaal jonge meiden vlogen op mij af met de vraag of ik mijn handtekening op hun borsten of buik wilde zetten. Je begrijpt dat ik voor mijn klasgenoten helemaal ‘de shit‘ was. Dat is me erg bijgebleven.”

Wat doe je nu?
“Ik ben nu artiest, songwriter, componist en producer. Sinds de film Kruistocht in Spijkerbroek waar ik in speelde, ben ik als hobby muziek gaan maken. Ik heb indertijd bandjes opgestart en ben gaan schrijven. Op een gegeven moment werd ik gescout door verschillende labels en heb ik mijn eigen plaat uitgebracht. Daarna ben ik gaan schrijven voor anderen en werd ik ineens internationaal succesvol.”

Vertel, welke singles?
“Dat kwam onder meer door de single Reality, die ik heb uitgebracht met Lost Frequencies. Die single heeft tien weken op de eerste plek gestaan in de Europese hitlijsten. Hij is bekroond met platina en in zeker dertig landen stonden we in de top vijf. Ik mocht een tour doen over de hele wereld. Daarna volgde als snel mijn tweede single (Feel The Love), die ik uitbracht samen met Sam Feldt. Ook dat werd een succes: een top 40-hit in Nederland, goud in Zweden en ook in Duitsland en Italië deed de single het goed. En nu komt eind januari mijn nieuwe single Just Wanna Be With You uit via het label Spinnin’ Records.”

Mis je film en televisie niet?
“Nee, missen is een groot woord. Maar als ik een aanbod zou krijgen van iets dat ik heel leuk vind, zou ik dat wel aannemen. Maar om daar nu weer voor de volle honderd procent voor te gaan, is niet te doen. Dat kost teveel tijd. Ik ben nu fulltime schrijver, producer, artiest en componist. Die twee zijn lastig te combineren. Maar in de toekomst sluit ik het zeker niet uit.”

Janieck nu (foto gemaakt door Stefan van Ruijven):