Lees ook
Mannen door het stof om schuld bij seksuele intimidatie met #Ihave

Merkwaardig
Matthijs van Nieuwkerk noemde het in De Wereld Draait Door nog “merkwaardig” dat de slachtoffers van Harvey Weinstein nu pas hun verhaal doen. “Ik vind daar niks merkwaardigs aan”, reageert Saskia. “Zwijgen, schuld en schaamte zijn ons met de paplepel ingegoten.”

Verkracht
Saskia beschrijft hoe ze op haar veertiende in de tuin werd verkracht door een oudere buurjongen, terwijl ze gedronken had. “Om hulp vragen was makkelijk geweest. Gillen, schreeuwen, trappen, bijten. Maar ik deed niets.”

Twijfels
Saskia zweeg 35 jaar lang over wat er gebeurd was. “Ik zweeg omdat ik bang was voor ongeloof en het verdriet van anderen. Ik zweeg omdat ik zelf verteerd werd door twijfels. Was het wel echt een verkrachting? Maakte ik het soms groter dan het was?” Ze besloot er pas over te praten toen haar eigen dochter veertien werd. Om haar bang te maken, maar ook in de hoop dat ze iets kon betekenen voor andere slachtoffers.

Eigen schuld
Alles waar ze bang voor was geweest gebeurde, schrijft Saskia. “Ik werd niet geloofd, het was mijn eigen schuld, dit was geen echte verkrachting, ik wilde zeker aandacht, het kon niet waar zijn.” En dat is precies waarom vrouwen vaak lang zwijgen, vindt ze. “We weten wat we ons op de hals halen zodra we praten. Het misprijzende ongeloof.”

Lees het hele stuk in de Volkskrant.