Lees ook
Aantal meldingen kinderporno verdubbeld

Wat doe je precies voor werk?
“Ik werk met een team van vijftien mensen aan alle meldingen die binnenkomen van omgeving Rotterdam. Een melding kan bestaan uit dat er een kinderpornografisch plaatje op Facebook is gesignaleerd. Maar het kan ook zijn dat een misbruikzaak is gefilmd en we dit doorkrijgen van collega’s. Soms komt er ook wel eens een anonieme tip binnen, bijvoorbeeld van iemand die iets heeft gezien op een computer van een collega.”

En dan?
“We bekijken de beelden om te bepalen of het oud of nieuw ze zijn en we onderzoeken de verdachte. Een zaak heeft een hoge prioriteit als het nieuw beeld is en de verdachte die we op het spoor zijn in contact staat met kinderen, of zelf kinderen heeft. Bij zulke zaken gaan we er gelijk op af, bij zaken met een lage prioriteit duurt het soms langer voor er een huisbezoek komt. Maar altijd als er een melding over iemand wordt gedaan, volgt er een huisbezoek.”

Waarom is dat?
“We vinden dat iedereen moet weten wat er over hem of haar wordt gemeld. En als we langsgaan bij iemand thuis, kunnen we de situatie inschatten. We gaan het gesprek aan met de verdachte en nemen alle elektronische apparaten in beslag, die we onderzoeken op kinderpornografisch beeld. Als we niks vinden kan iemand op die manier ook zijn onschuld bewijzen.”

Hoe is het om dit werk te doen?
“Het werk geeft mij veel voldoening, maar het is niet makkelijk. Achter elk beeld schuilt een slachtoffer, een kind. We onderzoeken de beelden om te ontdekken waar ze gemaakt zijn en of we iets van de dader kunnen ontdekken. Als je dan keer op keer naar een filmpje zit te kijken waarin een klein kind misbruikt wordt en je hoort hoe het huilt en schreeuwt, dan voel je je machteloos. Je wilt het kind redden, maar het kwaad is al geschied.”

Hoe houd je het vol?
“Je probeert er toch op een zakelijke manier mee om te gaan, en niet de link te leggen met je eigen kinderen. We houden elkaar als collega’s goed in de gaten en praten over de moeilijke dingen die we zien. En als je uiteindelijk, samen met je team, een kind kunt redden, dan weet je waar je het allemaal voor doet.”

Wat moeten ouders weten over de veiligheid van hun kinderen?
“Blijf toezicht houden op wat je kinderen doen en zien op internet. Laat kleintjes niet alleen op hun kamer met een elektronisch apparaat, zeker niet als er een webcam of camera op zit. Let ook op online spellen die je kinderen spelen, vaak wordt er op die manier contact gezocht met kinderen. Hoe weten ze dat ze met Erik van twaalf spelen en niet met Jan van 45 jaar? En praat met ze over de gevaren van internet. Vaak waarschuwen we kinderen wel tegen vreemden op straat, maar niet voor alle onbekenden op internet. Daar gaat het soms mis.”

Lees ook
Kinderporno, drugs en telefoons in tbs-klinieken