Lees ook
Pakketbezorger: ‘Klagende klanten zouden het moeten proberen’

Postkantoortje spelen
Volgens het AD hebben steeds minder mensen zin om pakketten voor de buren aan te nemen. Sommige mensen plakken zelfs een ‘nee tegen pakketten’-sticker op hun deur. En dat is lastig voor bezorgers: zij krijgen per pakket betaald, dus hoe meer ze er succesvol kunnen afleveren, hoe beter. Zouden mensen ‘postkantoortje’ moeten spelen voor de hele straat’? Of moet je zo’n pakketje gewoon weigeren? Wij spraken drie mensen.

Leung (36), grafisch ontwerper, Leiden – wil dat buren hem eerst vragen of het oké is
“Als ik zelf iets op internet bestel, laat ik het op mijn werk bezorgen. Ik ben freelancer en heb een eigen studio. Daar zit ik overdag. Ik moet vaak ook voor de buren pakketjes aannemen. Met Kerst stond de hele gang vol. De andere bewoners van het pand lijken te denken: in die studio is altijd wel iemand, dus laat ik het gewoon daar bezorgen.”

“Laatst werd er een laptop bezorgd voor de bovenbuurman. Die durfde ik niet in de gang te laten staan. Ik heb hem toen wel duidelijk gemaakt dat ik extra moeite moest doen voor zijn pakket. Zoiets durf ik zelf niet te verwachten van mijn buren. Ik zou niet willen dat zij zomaar verantwoordelijk zouden worden voor mijn nieuwe spullen.”

“Een ja/nee-sticker voor pakketten van de buren ontvangen zou een oplossing kunnen zijn. Of laat iets in zo’n locker bij de Albert Heijn bezorgen. Degene die bestelt, moet het zelf goed regelen, en het niet zonder vragen aan zijn buren overlaten.”

Wendy (33), freelance journalist, Amsterdam – heeft een Facebook-groep met de buren
“Ik woon in een appartementencomplex waarin we pakketjes voor elkaar aannemen. Dan plaatst de buurman of -vrouw een berichtje in onze besloten Facebook-groep om een ophaalmoment af te spreken. Dat werkt goed: je weet waar en wanneer je iets bij iemand op kunt halen, en hoeft niet nog een dag langer op je spullen te wachten, of een nieuwe afspraak in te plannen.”

“Als je die postbodes en pakketbezorgers soms ziet: die hebben een karretje nodig om alles bij de voordeur van het gebouw te krijgen. Als dan de helft van de mensen niet thuis is, snap ik dat dat irritant voor ze is. Ik vind het geen probleem om het leven van de pakketjesbezorgers wat te vereenvoudigen, en iets aan te nemen voor een ander. Mensen doen dat ook voor mij. En doordat we op Facebook een ophaaltijdstip afspreken, belt er nooit iemand op een ongeschikt moment aan.”

Denise (28), trial-assistent in het ziekenhuis, Zwijndrecht – werd gek van pakketjes toen ze net bevallen was
“Tijdens mijn zwangerschapsverlof was ik natuurlijk vaak thuis. Toen wist de bezorger mij wel te vinden, maar dat was niet zo erg. Tot mijn zoontje werd geboren. Als je net bent bevallen, ben je met andere dingen bezig. Ik kon het er even niet bij hebben, al die mensen voor de deur de hele dag. En die kou was ook niet goed voor de baby. Toen heb ik gezegd: we nemen ze even niet meer aan.”

“Nu, vijf weken na de bevalling, gaat het alweer beter. Ik doe het zelf ook, pakketjes afhalen bij de buren. Dus als ik er vanuit ga dat ze dingen voor mij aannemen, vind ik dat ik dat andersom ook moet doen.”